Gülmek;’SAF’ denme riskini göze almaktır.

Ağlamak ise;’DUYGUSAL’ görünme riskini...

Birine yakınlaşmak;’KENDİNİ KAPTIRMA’ riskini.

Duyguları açmak;’ KENDİNİ ORTAYA KOYMA’ riskini,

Hayalleri ve düşünceleri sergilemek ise;’ ONLARI BAŞKASINA KAPTIRMA’ riskini göze almaktır.

Sevmek;’ KARŞILIK GÖREMEME’ riskini...

Yaşamak ise; ’ÖLME ’ riskini göze almaktır...

Umutlanmak; ’ HAYAL KIRIKLIÄžINA UÄžRAMA ’ riskini,

Çabalamak ise; ’ BAŞARISIZ OLMA ’ riskini göze almaktır...

Ama riskler yaşanmalıdır,

çünkü; hayatımızın en büyük riski hiç risk almamaktır.

Hiç risk almayan kişi, belki acı ve üzüntülerden korunabilir ama büyüyemez,

sevemez, değişemez, hissedemez, öğrenemez.

Garanti arayışlarıyla zincirlenmiş bir köle olarak yaşarken,

bedelini; özgürlüğünü kaybederek öder.

Sadece; riski göze alabilen hürdür