Gerçektende
hissediliyor yanında yakınında olmasa bile... kilometrelerce uzağında
olsa bile sevmesini bildikten sonra varlığıda yokluğuda
hissedilebiliyor...


Bir adam anlatıyor ve bir avukat dinliyor:

-Karımı 1998`in sonbaharında kaybettim...Yedi senelik evliliğimizin iki
senesini kanser tedavisi için hastanelerde geçirmiştik.Karım her evlilik
yıldönümümüzde ikimizin fotoğrafını çerçeveler "Bunlar bizim hayatımızın
gölgeleri" derdi.. Öldüğündeyedi tane resmimiz vardı.97`in bir gecesinde onu aldattım.Oysa ona sürekli onu ne kadar çok sevdiğimi ve sonsuza kadar sadık kalacağımı söylerdim. Ölmeden iki hafta önce yine aynı şeyi tekrarladım..
Tuhaf bir gülümsemeyle baktı bana ve sadece "Biliyorum" dedi...



İzmir`e kar yağdığı gün yani bir ay önce evdeydim.Fotoğraflarımıza
bakıyordum yine... Her çerçevenin altında bir harf olduğunu ilk kez o gün
fark ettim.A.R.K.A.S.I.N. Gerisi için yılları yetmemişti.Ama sanırım "Arkasına bak" yazmaya filan niyetlenmişti.
Hemen çerçevelerin arkasına baktım.Hiçbir şey yoktu.Sonra birşey dürttü beni hepsini teker teker söktüm.İnanabiliyormusunuz herbirinin
arkasından bir mektup çıktı! Geçirdiğimiz her sene için sevgi dolu sözler
yazmıştı.1997`dekiresmimizin içinden çıkan zarf ise simsiyahtı. Ve içinden
şu sözler çıktı: "14 Mart1997/Gözlerin bana başka birine dokunmuş gibi
baktı /Söylemene gerek yokbiliyorum..." 2002`deyiz. Onu kaybedeli
4 aldatalı 5 yıl oluyor.İçim acıyor şimdi. Çünkü kadınlar biliyor
hissediyor..

Sadece paylaşmak istedim.seni seviyorum diyenin sevgisinden
şüphe et.Çünkü;aşk sessizsevgi dilsizdir...