Evlilik..

Kutsal bir bağla bağlanan iki insan..

Aşk..

Sevgi..

Peki sonra?

Hatalar..

Acizlikler..

*

Türkiye'de erkeklerin aldatma oranının yüksek çıkmasının nedenleri çok çeşitlidir..

Gelin çocukluğa gidelim..

Çevrenize bakın* erkek çocukları nasıl büyütülüyor?

Koçum* aslanım* çapkın adam..

Çapkın..

Erkek çapkınlığı bir övünç kaynağıymış gibi sunuluyor..

İlerleyelim;

Okul yılları..

Ergenliğin getirdiği gazla sırada birlikte olunan kızlarla övünme zamanı..

Kız arkadaşı olmayanla alay etme zamanı..

Yani ne kadar çok kız arkadaşın varsa o kadar erkeksin mantalitesi zamanı..

Ve evlilik..

Evli erkekler kendilerine yeni bir eş aramaya koyulurlar..

Aranan sadece kadındır..

Ve erkekler* kadınlar kadar zeki olmadıkları için hemen yakalanırlar..

Kadınlar* aldatmayı skor meselesine getirmezler..

Kadınlar* aldatmayı bi övünç kaynağı gibi anlatmazlar..

Kadınlar* erkekler gibi iş bacak arası oldu mu düşüncesizlik etmezler..

Ve yakalanırlar..

Yakalanan erkek* hemen inkara başvurur...

Zaten aciz olduğu bir pozisyonda* daha da acizleşir..

Halbuki kabul etse hatasını..

Her şey daha kolay olacaktır..

Durum açıklanınca pişmanlıklar başlar...

Sahte pişmanlıklar..

''Bir daha yapmayacağım.''
''Seni çok seviyorum.''
''N'olur beni affet.''
''Bir anlık hataydı.''

Kadın affeder..

Duyguları ağır basar çünkü..

Erkek* kadının bu olgun davranışını küçümser..

''Nasıl olsa affediyor'' diyerek aynı şeyi tekrar eder..

Çok geçmez* tekrar yakalanır..

Aynı yalanlar tekrar tekrar söylenir..

Bu sefer daha fazla hırpalar erkek kendini..

Çünkü* korkar...

Eşini kaybetmekten korkar..

Kendisini eşi gibi seven bir kadın bulamayacağından korkar..

Çünkü* eşi gidince kendisinin bir hiç olacağını adı gibi biliyordur...

*

Bu yüzden boşanamaz erkek kolay kolay..

Korkar..

Kadının zayıflığını kullanır sürekli..

Bunu da matah bişey sanır..

Övünür..

Övündükçe karakteri silinir..

Kadınsa hala seviyordur o erkeği..

Sevdiği için affeder..

Affettikçe daha büyük vurgunlar yer..

Daha büyük darbeler iner yüreğine..

Bir kilit gibi tıkılır içine..

Çıkarmak ister..

Çıkaramaz..

Ağlar..

Ağladıkça daha çok* daha içten ağlar..

Sonra kendine kızar..

''Neden'' der..

''xxxxx ben'' der...

''Ne vardı o kadar sevecek?''
''5 para etmez bir adama aşık olmuşum.''
''Ah* ne kadar aptalmışım!''

Düşünür..

Düşündükçe ağlar..

Suçu sevmektir onun..

Sadece sevmek..

Sevdiği için yapılan tüm hataları silmek..

Duygularına yenik düşmek..

Sevdiği için* sıralanan binlerce yalana inanmak..

Sevdiği için* tüm acılara göğüs germek..

Kadındır o..

Duyguları ön plandadır..

Ağlar..

Ağladıkça daha çok daha içten ağlar..