Uykularımın kaçıs saatlerinden birisi yine.. Her gecemde, binbir kırık düşle giriyorum, buz gibi yatağıma..
Son dediğim her cümlede sen başlıyorsun her noktadan sonra... Suskunluğuma bir daha olmayacak deyişlerim ekLeniveriyor..
Bıktım artık yeter...
Her gecem aynı düş, aynı hayal...
İki çift göz "Bedeni Ruhu"
Elleri elime değdi dediğim bir anda! sabahın ilk ışıklarına uzanan bir gecede buluyorum kendimi...
Hiç yaşanmamış bir kaç hayal, hiç dokunulmamaış iki el, hiç bakılmamış iki çift göz.... Sürüklüyor beni dur duraksızın...
Nefesim alabildiği noktada duruyor, bir soluk, ikinciye ciğerlerim param parça olucak! haydi yoLa devam....
Gittiğim yıkık dökük bir tren garından başka bir yer değil ... Son veda kokuyor her taraf...
İçimde hep aynı kız çocuğunun seslenişi...
Tek istediği " Haydi kalk gidelim, yalvarırım gidelim"
İçimden ona karşı "sus" diye haykırışlar kopuyor...
Hayır...
Ama bu sefer üzmemeliydim onu, ağlatmamalıydım... Bu kaçıncı sözümdü? Tutamadığım...
"Bu sefer son" deyişlerime oda inanmaz artık...
Yine bir kapı ziLine koşuşum...
"O geldi " deyişime bir hayal kırıklığım daha ekleniveriyor...
İşte hiç konuşulmayan bir dolu düşünce...
Düşmanımdı sensiz her gece..
Adı yoq yaşanmışlıkların...
Alıntı