Kan emerek beslenen "sivrisinek" çok mükemmel bir pompalama mekanizması kullanır: Başının içi, tümüyle kaslarla kaplı boşluklar şeklinde dizayn edilmiştir. Buradaki kaslar kasılıp gevşediklerinde sineğin borusunun iki ucu arasında 1-2 atmosferlik basınç farkı oluşur ve kan saniyede 5 metrelik bir hızla yükselmeye başlar.
Bu yüksek akış hızına rağmen sivrisineğin ne borusunda ne de başka herhangi bir dokusunda tahribat ve çatlama olmaz. Çünkü kanın geçiş yaptığı tüm dokular kanın bu hızı ve basıncına dayanabilecek yapıdadır. "sivrisinekler" vücutlarının altı katı kan emerler; bu 15 dakikada 300 mikrolitre kan demektir. Bu bir insanın aynı süre içinde 200 kilo su içmesine denktir. Peki sineğin aşırı kan emmesi sonucu patlayarak ölmesinin engelleyen nedir? Tüm kan emicilerde, ne zaman kan emmeyi durduracaklarını söyleyen, sinir sistemine bağlı gerginlik algılayıcıları içerirler.
Sivrisineğin emme ve depolama sistemi ince detayları olan teknik bir bütündür. Sitemdeki bir tek hata canlının hayatına mal olabilir. Bu nedenle sivrisineğin, evrim teorisinin iddia ettiği gibi bir dizi tesadüf sonucu aşama aşama gerçekleşmesi imkansızdır.