|
|
|
#8
9 October 2008, 13:05
|
|||
|
|||
Cevap: GüLüsünü ÖzLedim..
 Öyle hassas, öyle narin, öyle kırılgan Öyle büyüleyici ki... Belki ağlamaktır Ağladıkça anlarsın Anladıkça da ağlarsın Gel seninle bir daha ağlayalım Yaşanmışlara yaşanmamışlara Bir de hiç yaşanamayacaklara... Ağlamak Temizler yüreğimi Ama cam kırıklarını temizlenmiyor ki!.. Şimdi ne kadar konuşsam boş Senin için sıradan BİRİSİ olduğumu bilerek Ne kadar da benden olduğunu anlatsam boş Düşlerin en güzelinde çıktın karşıma Düşlerin en güzelini en güzel yapan Duruşun, bakışınla... Söylesene ben bu kadar severken Sen beni bu kadar BİRİSİ kabul ederken Bir dahası olur mu bu düşlerin? Şimdi al yalnızlığımı, suskunluğumu ört üstüne "İncitir seven" diyenleri haklı çıkaracak kadar acıyla Hüzne bulanmadan yaşanmıyor Dünya değişiyor da Yüreğimdekiler hiç değişmiyor Bu yürek beni yüzsüz yapıyor Her defasında BİRİSİ olmak Cam kırıkları misali yüreğime saplanıyor Ve ben! Vazgeçip herşeyden BİRİSİ olmayı kabul edecek kadar.. 
|
|
|
Ağaç şeklinde