![]() |
![]() |
#15
|
|||
|
|||
![]() Resmini çizdim ben umutlarıma
Gökyüzünden kağıt yaptım, yollar kalemim oldu Renklerimi gökkuşağından aldım her yağmur sonrasında Çizgilerimi sildi yağmurlar Renkler kaldı elimde avucumda Kalakaldım resimsiz bir başıma Kırmızı da yandım alev alev yangınınla Mavide doldu taştı göz pınarlarım ummanlarca Sarı ışığım oldu belki de karanlık yarınlarıma Yeşile daldım dermansız kalınca Umutlarıma yol gösterdi her sıkıştığımda Sıkılmıştık artık beklemekten Resmini çizmeye soyundum yeniden İstemedim yağmurları; ıslatıp silmesin çizgilerimi Rüzgara göğüs gerdim tüm gücümle Dağıtmasın resmimizi diye Ve başardım çizdim seni karakalemle Geçtim karşısına baktım öylece Eksik gibiydi birşeyler Yağmursuz renk verememişim resmime Gökkuşağına ulaşamadım uğraşsam da nafile Rüzgar esmedi resmimin üzerinde Ne bir perspektif vardı ne de bir gölge Tatsız ve yavan Yakışmadı bu resim senin güzelliğine Çizgileri çok silikti dağılıverecekmişcesine Renksiz ve soluktu Tebessüm fakiri bir portre Olmadı beceremedim renk veremedim siyah düşlerime Beceremedim be Renklerimi de kaybetmişim sayende Siyaha dost olmuşum Meğer düşmanımmış pembe Yılmayacağım devam edeceğim denemeye Elbet birgün toplarım tüm renkleri sevda paletinde... |
|
|