Sen Benim Evvelim, Ezelim, Ebedimsin..

GÜNAYDINIM' sın
Fecri aydınlatan sözlerimsin sen...
Karanlığın odalarına süzme ışıktır gözlerin..
Ceplerinde hüzün taşıyan adamın avuçlarında sakladığı mavi bilyelerin içinde yaşayan can...
Sen perdelerime düşen günaydınımsın..
Sen yarım yamalak sözlerimin tamamlandığı yersin...
Durma oralarda, gecemi gündüze çeviren kadın..
Günebakan çiçekleri gibi yüzünü bana çevir..
Soluğunu rüzgar, suskunluğunu bahar yaptım kendime..
Gözlerinin sağnaklarındayım bulut bulut düşüyorum Yeşil Cennetin kuruyan topraklara...
Kalem oluyorsun yüreğimde demlenen...
Kahverengi gözlerim gibi kahve gözlerinle ısık dağıtıyorsun şehrime..
Alnıma vuran ışıksın..
Cünkü sen günaydınım, sen benim yaşamımsın sabahıma kanatlanan...