|
|
|
#1
|
|||
|
|||
|
ABAY: Sezgi anlayış dikkat
ABBAS: Sert çatık kaşlı veya Aslan ABDULLAH: Allah'ın adamı- Allah'a ait olan onun yolundan giden kişi ABİDİN: Dua eden / Duacı ACUN: Dünyavarlık ADEM: Allah'ın yarattığı ilk insan / Adam ADİL: Adaletli / Hakça davranan ADNAN: Eski Türk isimlerinden / İki gökyüzü iki cennet anlamında AFFAN: Kendini kötülüklerden uzak tutan AGAH: Bilgili / Bilen / Haberli / Uyanık AHMET: Övülmeye değer/ Beğenilmiş / Allah'a şükreden / AKAD: Soyluluk Onurlu bir kişiliğe sahip olmak AKAY: Beyaz aydolunay AKEL: Dürüstgüvenilir AKGÜN: Mutlu sevinçli gün AKIN: Hızlı bir biçimde düşmana yapılan saldırı AKİF: Dünya işlerinden uzaklaşıp ibadet için Allah'a yönelen AKİL: Akıllı Rüştünü kanıtlama konumuna gelmiş yaptıklarının farkında olan AKTAÇ: Beyaz taç gelin tacı AKTAN: Aydınlık gece ALAADDİN: Din uğruna çalışan ALDEMİR: Ateşte kıpkırmızı hale getirilen demir Al-Demir ALİ: Yüce yüksek şanlı onurlu kimse ALİCAN: Cana yakın içtenlikli candan sıcakkanlı girişken ALİM: Bilim adamı bilgin ilim bilen ilimle uğraşan kimse ALİŞAN: Şanı şerefi en yüksek olan ALKAN: Kızıl kan ALKIN: Sevdalı aşık ALP: Kahraman cesur savaşçı ALPAR: Yiğit cesur ALPASLAN: Aslan gibi cesur savaşçı beyi ALPAY: Cesur yiğit ALPER: Alp + Er Cesur erkek Soylu erkek anlamında ALPHAN: Yiğit hükümdar ALPTEKİN: Alp+ Tekin Soylu prens güvenilir ve soylu ALTAN: Al + Tan Kırmızı + şafak güneşin şafaktaki kırmızı rengi ALTAY: Yüksek orman anlamında. Orta Asya'da bir sıradağ ALTUĞ: Al+Tuğ Kırmızı + Tuğ değerli taşlarla süslü tuğ ANDAÇ: Armağan hediye ANIL: Ölçülü davranan hoşa giden kimse ARAL: Takımada sıradağlar. ARAS: Sahip çıkılan buluntu Doğu anadoluda bir ırmağın adı ARCAN: Saf temiz ARDA: Halef ardından gelen AREL: Temiz dürüst ARGÜN: Temiz gün günlük güneşlik yaşama sevinci veren gün ARIKAN: Temiz soy ARIN: Temiz saf - Alın ARİF: Anlayışlı tanınmış meşhur bilgi sahibi ARKAN: Temiz kandan gelen - Üstün galip ARMAĞAN: Hediye ödül ARMAN: Hasret özlem - Sıkıntı ARSLAN: Yırtıcı güçlü yiğit ARTAÇ: Ar+ Taç Utanma duygusunu baş tacı eden ASIM: Temiz namuslu sağlam karakterli ASİL: Soylu soylu bir aileden gelen seçkin insan ASLAN: Türklerin güçlü insan tanımlarında genellikle seçtikleri ormanlar kralı ASRIN: Bu asıra ait bu devire uygun ASUTAY: Hırçın tay AŞKIN: Benzerlerinden daha üstün - Coşkun ATA: Baba ced Ecdat Büyükbaba Bilge ATABEK: Şehzade eğitmeni - Devlet yetkilisi ATABEY: Selçuklularda şehzadeleri eğitmekle görevli kişilere verilen ünvan ATACAN: Hoşgörülü babacan ATAHAN: Han soyundan gelen soylu yiğit ATAK: Canlı girişken-Cömert-Nişancı ATAKAN: Atasının kanını taşıyan atasının kanından gelen gücü barındıran ATALAY: Ünlü şöhretli ATAMAN: Ata kişi önder ATANUR: Atasından aldığı nuru taşıyan ATASOY: Ataların soyundan gelen ATAY: Herkesçe bilinen tanınmış ünlü ATEŞ: Yanıcı maddelerin yanmasıyla ısı ve ışığın ortaya çıkması ATIF: Eğilimli birine şefkatle eğilen sevgi duyan / Bir şeye yönlendirilen ATIL: İleri hamle yap anlamında Atıl atılmak ATILAY / ATALAY: Kolaylıkla ileri atılabilen cesur kimse ATILGAN: Engelleri aşan - Korkusu olmayısan ATINÇ: Atılgan / Atak ATİLLA / ATTİLA: Hunların "Tanrının Kırbacı" denilen büyük hükümdarı ATLIHAN: At + Han kelimelerinden İyi ata binen yiğit Han AVNİ: Yardım etmek yardımda bulunmak yardımla ilgili AYBAR: Gösterişli heybetli AYBARS: Ay ve Pars kelimelerinden Ay gibi güzel pars gibi yırtıcı AYBERK: Sağlam kişilik- Ayın parlaklığı AYDEMİR: Ay gibi ışıklı temiz demir gibi güçlü AYDIN: Beyni çağdaş düşüncelerle aydıınlanmış bilgili kişi AYGÜN: Ay gibi parlak ve ışıklı güzel gün AYHAN: Ay gibi güzel yüzlü hakan Ay +Han AYKAN: Kanı ay gibi parlak ve temiz Ay Kanlı AYKUT: Kutlu ay armağan ödül AYTAÇ: Başında ay gibi ışıklı taç bulunan Ay + Taç AYTEK: Ay gibi AYTEKİN: Tek ay uğur getiren ay AYTUNÇ: Ay gibi güzel tunç kadar sağlam AYYÜCE: Ay gibi aydınlık nurlu ve yüce olan er AZER: Azerbaycan kelimesinin kökü olan Azer'den AZİM: Bir şeyler yapmak için kararlı kişi Azmeden Azimli AZİZ: Onur sahibi yüce Saygıdeğer Manevi gücü çok üstün AZMİ: Kemikli kemikle ilgili / Azim sahibi
|
|
|