eLanuR
5 October 2008, 09:14
Mal Sevgisi Kalbi Kaplamamalı
Büyük fıkıh (hukuk) bilginihttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif Hanefi mezhebinin kurucusu İmam-ı Azam Ebû Hanîfe'nin (VIII. yüzyıl) ilmi faaliyetleri yanında ticaretle de meşgul zengin bir zat olduğu malumdur. Bu büyük insanhttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif gündüz öğleye kadar mescitte talebelerine ders verirhttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif öğleden sonra da ticari işleri ile uğraşırdı. Bir gün ders verdiği sırada bir adam mescidin kapısından seslendi:
- Ya imamhttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif gemin battı!... (İmamın ticari mal taşıyan gemileri mevcut)
İmam-ı Azam bir anlık tereddütten sonra
- Elhamdülillah dedi.
- Bir müddet sonra aynı adam yeniden gelip haber verdi:
- Ya imamhttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif bir yanlışlık oldu batan gemi senin değilmiş.
İmam bu yeni habere de:
- Elhamdülillahhttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif diyerek mukabele etti. Haber getiren kişi hayrete düştü:
- Ya imamhttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif gemin battı diye haber getirdik "Elhamdülillah" dedin. Batan geminin seninki olmadığını söyledim yine "Elhamdülillah" dedin. Bu nasıl hamdetme böyle?
İmam-ı Azam izah etti:
- Sen gemin battı diye haber getirdiğinde iç âlemimihttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif kalbimi şöyle bir yokladım. Dünya malının yok olmasındanhttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif elden çıkmasından dolayı en küçük bir üzüntü yoktu. Bu nedenle Allah'a hamdettim. Batan geminin benimki olmadığı haberini getirdiğinde de aynı şeyi yaptım. Dünya malına kavuşmaktan dolayı kalbimde bir sevinç yoktu. Dünya malına karşı bu ilgisizliği bağışladığı için de Allah'a şükrettim.
Büyük fıkıh (hukuk) bilginihttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif Hanefi mezhebinin kurucusu İmam-ı Azam Ebû Hanîfe'nin (VIII. yüzyıl) ilmi faaliyetleri yanında ticaretle de meşgul zengin bir zat olduğu malumdur. Bu büyük insanhttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif gündüz öğleye kadar mescitte talebelerine ders verirhttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif öğleden sonra da ticari işleri ile uğraşırdı. Bir gün ders verdiği sırada bir adam mescidin kapısından seslendi:
- Ya imamhttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif gemin battı!... (İmamın ticari mal taşıyan gemileri mevcut)
İmam-ı Azam bir anlık tereddütten sonra
- Elhamdülillah dedi.
- Bir müddet sonra aynı adam yeniden gelip haber verdi:
- Ya imamhttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif bir yanlışlık oldu batan gemi senin değilmiş.
İmam bu yeni habere de:
- Elhamdülillahhttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif diyerek mukabele etti. Haber getiren kişi hayrete düştü:
- Ya imamhttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif gemin battı diye haber getirdik "Elhamdülillah" dedin. Batan geminin seninki olmadığını söyledim yine "Elhamdülillah" dedin. Bu nasıl hamdetme böyle?
İmam-ı Azam izah etti:
- Sen gemin battı diye haber getirdiğinde iç âlemimihttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif kalbimi şöyle bir yokladım. Dünya malının yok olmasındanhttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif elden çıkmasından dolayı en küçük bir üzüntü yoktu. Bu nedenle Allah'a hamdettim. Batan geminin benimki olmadığı haberini getirdiğinde de aynı şeyi yaptım. Dünya malına kavuşmaktan dolayı kalbimde bir sevinç yoktu. Dünya malına karşı bu ilgisizliği bağışladığı için de Allah'a şükrettim.