Sustu / Sustum Bende

[ceyLin]

Kavga ettik biraz önce ...
Ne var ne yoksa eteklerimizde döktük ortaya !
Bütün kimsesizliğimi ,
Onu özlerken çektiğim onca acıyı ,
Eskiyen yanlarımı fırlattım üstüne bir bir ..
Darmadağın oldu her yer !
Bir iki vazo kırıldı ,
Bir cam çatladı sanırım ,
Bir de koltuğun ayağı ...
? -Kırılan hayallerimin yanında lafı olur mu - ?
Nasıl kaybettiysen kendimi ,
Tozu dumana kata kata akıttım gözyaşlarımı ..
Toz ..
Duman ..
Gözyaşı ..
Çamur oldu her yer ..
Utandım !
Hazır hissedince başlamalı temizlemeye dedim , öylece bıraktım ..

Ben düzene sokmaya çalışırken kalp atışlarımı derin nefesler ala ala ,
O konuşmaya başladı birden , bağıra bağıra !

- Hep burdaydım ben aslında , her an yanı başında - diye haykırdı ...
- Açsaydın gözlerini , gerçekten görmek isteseydin görürdün beni -
- Emrine amadeydim , avuçlarının arasındaydım , istediğin gibi her an gözlerinde kalmamı sen sağlamalıydın -
Dedi ve sustu .......

Sustum bende !
Sus pus oldu çoktan tuzla buz olan varlığım ..
Sustu !
Sustum bende !

Kavga ettik biraz önce ...
Ne var ne yoksa eteklerimizde döktük ortaya !

Ne kadar zaman geçti aradan , hatırlamıyorum ..
O zamandan bu zamana neler yaptım bilmiyorum !
Çok mı kırdım onu , kızdı mı hapsettim diye anımsayamıyorum ...
En son hatırladığım o derin sessizliğin içinde kaybolduğum ...

Şimdi susun sizde !
Hepiniz .. Herşey ..