Nasılda Yorqunum

[eLanuR]

[Only Registered Users Can See Links]

Nasıl da, yorgunum...

Yıllar, ne çok hırpalamış benliğimi...

İçimdeki aydınlık;

Dışımda titrek bir akis olmanın ötesine gidemiyor...

Aslında ötesi var mı, bilmiyorum...

Ötelerle de, ilgilenmiyorum...

Hem, ötelenmeye de alıştım...

Şiddetli rüzgardan sonra kırılan;

yeryüzündeki, bütün filizlerin mahzunluğu var üzerimde...

Belki, rüzgara küstüm...

Belki de, dalgalara küskün kıyıların yılgınlığıdır, üzerimdeki...

Ya da; gecenin gündüze kavuşma sevdasının;

İmkansızlığıdır; yaşama dair umudum...

Hayattan ne umduğumu dahi; unuttum...

Bir, şansızlığım unutmadı beni; bir de, hoyrat zaman...

Yıllar çok hırpaladı benliğimi; nasılda yorgunum, yaşamaktan....

Belki de; yaşamak için savaşmaktan...