Dudaklarımdan şu cümle dökülüyor ...

[HaZzAn]

Korkuyorum gecelerden…
Bitip tükenmiyor
Yalnız kalıyorum yine senle…
Kızıyorsun bana
Ağlıyorsun…
Çekip gidiyorsun
Birde affettiğini düşlüyorum.
Dönüp geliyorsun
Bu sefer gülüyorsun…
Rahatlıyorum…
Sonra gerçek bana bir tokat atıyor
Kendime geliyorum
“Nerdesin?”…
İnan bana olmuyor
Sensizlik dokunuyor
Gözyaşlarım kurumuyor
Unutamıyorum ne seni ne o günleri…
Gerçekler gerçekten acıymış…
Dudaklarımdan şu cümle dökülüyor
“Ben henüz sensiz yapamıyorum…”