eLanuR
28 October 2008, 10:15
Yağmur ıslatırken kaldırımları[Only Registered Users Can See Links] gözlerim yağmura inat ıslatıyordu yastığımı…
Ey sen! Gecenin en ağır vaktinde aklıma düşen. Ne zaman güldüreceksin bu yüzü? Ağlamaktan yorulan gözleri ne zaman sana baktıracaksın? Yoksa hiç[Only Registered Users Can See Links] hiç mi gelmeyeceksin?
Bir morg açtım gönlümde ama seni koyamadım içine[Only Registered Users Can See Links] öldüremedim. Capcanlıydın. Ne[Only Registered Users Can See Links] zaman; ne[Only Registered Users Can See Links] mekan canına kast edemedi. Canım oldun[Only Registered Users Can See Links] ölesim geldi. Sen diye bu cana kıyamadım. Adı sendi çünkü. Yürek morg olsa da[Only Registered Users Can See Links] adı sen olan ölü giremezdi…
Bu şehir sensizliği hiç sevmedi. Yağmurunu yine döktü sana; senesi geldi içimdeki yara kabuk bağlamadı. Kanadı[Only Registered Users Can See Links] yastığım kan oldu.
Soğuktu buralar[Only Registered Users Can See Links] hep üşüdüm[Only Registered Users Can See Links] ağladım. Sensizlik içimi ısıtamadı; çünkü sen olmayan her şey sıcaklığını yitirmişti. Sen yoktun[Only Registered Users Can See Links] bahar da yoktu. Çiçek açmadı buralarda[Only Registered Users Can See Links] kış fena vurdu şehri. Kalbim bir morg oldu; her yer buz kesildi[Only Registered Users Can See Links] ama sen ölmedin!
Uyumadım gecelerde. Hep sana yazdım. Yollamaya cesaret edemediğim mektuplar vardı elimde[Only Registered Users Can See Links] bir de buz gibi bir kalp ve bir morg ama sen yoksun içinde.
Hep düşündüm seni. Varlığımı seninle açıkladım[Only Registered Users Can See Links] ama sen sırlarınla gizlice gittin[Only Registered Users Can See Links] gelmedin. Yağmurlar yağdı[Only Registered Users Can See Links] kırlangıçlar döndü ama sen dönmedin…
Öleyim dedim ama ölemedim. Kalbin bir morg olsun[Only Registered Users Can See Links] beni de oraya göm dedim[Only Registered Users Can See Links] ama ölemedim. “Cenaze de olsan kalbime alamam” dedin!
Sevmedin. Zira dayanamaz gelirdin. ilk yağmur yağdı bu gece. Ben ağladım[Only Registered Users Can See Links] gök ağladı… O bile dayanamadı. Sen gittin[Only Registered Users Can See Links] ben hep ağladım. Kahroldum! Arkandan kasımı bekledim[Only Registered Users Can See Links] otobüse binemedim[Only Registered Users Can See Links] bir de senin için ağladım…
Sen içimi acıttın[Only Registered Users Can See Links] canlı cenaze oldum[Only Registered Users Can See Links] ama sen hiç ölmedin; ben de seni hiç gömemedim. Hiç öldüremedim ben de ama bilemedim ki senin bende yaşaman[Only Registered Users Can See Links] benim ölmemmiş her seferinde…
Ben hiç ölmedim[Only Registered Users Can See Links] çünkü sen uzakta yaşıyordun. Bu morg ancak sen ölünce alırdı beni içine ve öylece girerdi kefene.
” BEN HİÇ ÖLMEDİM SEN BENDE ÖLMEYİNCE… “
Ey sen! Gecenin en ağır vaktinde aklıma düşen. Ne zaman güldüreceksin bu yüzü? Ağlamaktan yorulan gözleri ne zaman sana baktıracaksın? Yoksa hiç[Only Registered Users Can See Links] hiç mi gelmeyeceksin?
Bir morg açtım gönlümde ama seni koyamadım içine[Only Registered Users Can See Links] öldüremedim. Capcanlıydın. Ne[Only Registered Users Can See Links] zaman; ne[Only Registered Users Can See Links] mekan canına kast edemedi. Canım oldun[Only Registered Users Can See Links] ölesim geldi. Sen diye bu cana kıyamadım. Adı sendi çünkü. Yürek morg olsa da[Only Registered Users Can See Links] adı sen olan ölü giremezdi…
Bu şehir sensizliği hiç sevmedi. Yağmurunu yine döktü sana; senesi geldi içimdeki yara kabuk bağlamadı. Kanadı[Only Registered Users Can See Links] yastığım kan oldu.
Soğuktu buralar[Only Registered Users Can See Links] hep üşüdüm[Only Registered Users Can See Links] ağladım. Sensizlik içimi ısıtamadı; çünkü sen olmayan her şey sıcaklığını yitirmişti. Sen yoktun[Only Registered Users Can See Links] bahar da yoktu. Çiçek açmadı buralarda[Only Registered Users Can See Links] kış fena vurdu şehri. Kalbim bir morg oldu; her yer buz kesildi[Only Registered Users Can See Links] ama sen ölmedin!
Uyumadım gecelerde. Hep sana yazdım. Yollamaya cesaret edemediğim mektuplar vardı elimde[Only Registered Users Can See Links] bir de buz gibi bir kalp ve bir morg ama sen yoksun içinde.
Hep düşündüm seni. Varlığımı seninle açıkladım[Only Registered Users Can See Links] ama sen sırlarınla gizlice gittin[Only Registered Users Can See Links] gelmedin. Yağmurlar yağdı[Only Registered Users Can See Links] kırlangıçlar döndü ama sen dönmedin…
Öleyim dedim ama ölemedim. Kalbin bir morg olsun[Only Registered Users Can See Links] beni de oraya göm dedim[Only Registered Users Can See Links] ama ölemedim. “Cenaze de olsan kalbime alamam” dedin!
Sevmedin. Zira dayanamaz gelirdin. ilk yağmur yağdı bu gece. Ben ağladım[Only Registered Users Can See Links] gök ağladı… O bile dayanamadı. Sen gittin[Only Registered Users Can See Links] ben hep ağladım. Kahroldum! Arkandan kasımı bekledim[Only Registered Users Can See Links] otobüse binemedim[Only Registered Users Can See Links] bir de senin için ağladım…
Sen içimi acıttın[Only Registered Users Can See Links] canlı cenaze oldum[Only Registered Users Can See Links] ama sen hiç ölmedin; ben de seni hiç gömemedim. Hiç öldüremedim ben de ama bilemedim ki senin bende yaşaman[Only Registered Users Can See Links] benim ölmemmiş her seferinde…
Ben hiç ölmedim[Only Registered Users Can See Links] çünkü sen uzakta yaşıyordun. Bu morg ancak sen ölünce alırdı beni içine ve öylece girerdi kefene.
” BEN HİÇ ÖLMEDİM SEN BENDE ÖLMEYİNCE… “