Vecit

[AlpikE]

Vecit - Sevgi ya da heyecandan doğan coşkunluk, kendinden geçme, esrime. Coşku. Bir şeyin güzelliği karşısında kendini kaybedecek dereceye gelmek, coşkulanmak.
2. Tanrı sevgisinden dolayı duyulan coşkunluk, sevinç.