Syst3m
28 August 2009, 12:59
Allah’ım[Only Registered Users Can See Links] hikmet elinin çizdiği mükemmellikleri fark etmemek ne büyük eksiklik![Only Registered Users Can See Links]
Şu âlem sarayında yaratılmış basit gibi görünen en küçük bir varlıkta bile sayısız hikmetler gizliyken[Only Registered Users Can See Links] oruç gibi muazzam bir ibadette nasıl olmasın o fayda ve hikmetler[Only Registered Users Can See Links] düşünmeden edemiyor insan.
İnsanlar[Only Registered Users Can See Links] hayatını geçindirme ve devam ettirme noktasında farklı farklı geçim kaynaklarına sahip.
Kimi[Only Registered Users Can See Links] şu dünya nimetlerinden dilediği kadar faydalanırken[Only Registered Users Can See Links] kimisi belki de tadımlık elde ediyor nimetleri ve lezzetleri. Cenâb-ı Hak[Only Registered Users Can See Links] o ihtiyaca binaen[Only Registered Users Can See Links] o iki kutup arasındaki dengeyi ve eşitliği sağlamak için[Only Registered Users Can See Links] bollukta olanları darda kalanların yardımına dâvet ediyor. Onları anlamaya. Onların yaşadıklarını yaşamaya. Darda kalmaya belki…
Kendini Rububiyet makamına getiren nefis ki[Only Registered Users Can See Links] aç kalmadan iman etmemişti Rabbine.
Nefisperest çok insanları tıpkı onun gibi[Only Registered Users Can See Links] kendine getiriyor oruç. Titretiyor[Only Registered Users Can See Links] silkeliyor.
Bolluktayken[Only Registered Users Can See Links] ellerindeki nimetlerin kıymetini anlamasını sağlıyor. Ve tabiî ki[Only Registered Users Can See Links] acziyetinin farkına vardırıyor. “Sen değilsin o rızkı elde eden. Gururlanmayasın. Bir gönderen var. Onu bil. Onu tanı.”
İnsanî duyguları su üstüne çıkarıyor oruç ve şefkat devreye giriyor bu noktada. Dünyadaki pek çok aç insanın halini anlamaya sevk ediyor.
Ve şükür…
“İnsaniyetteki hemcinsine şefkat ise[Only Registered Users Can See Links] şükr-ü hakikinin bir esasıdır” diyor Bediüzzaman ve ekliyor: “Hangi fert olursa olsun[Only Registered Users Can See Links] kendinden bir cihette fakiri bulabilir. Ona karşı şefkate mükelleftir.”
Eğer nefse açlık çektirmek mecburiyeti olmasaydı[Only Registered Users Can See Links] ne şefkate bürünecekti kalbimiz[Only Registered Users Can See Links] ne de insaniyetimiz tam mânâsıyla uyanacaktı. Uyansa da yarı uyanık dolaşacaktı belki dayanışma meydanlarında[Only Registered Users Can See Links] çünkü gerçek zorluk nedir[Only Registered Users Can See Links] anlayamayacaktı.
Tuba Nur Arıcan
Şu âlem sarayında yaratılmış basit gibi görünen en küçük bir varlıkta bile sayısız hikmetler gizliyken[Only Registered Users Can See Links] oruç gibi muazzam bir ibadette nasıl olmasın o fayda ve hikmetler[Only Registered Users Can See Links] düşünmeden edemiyor insan.
İnsanlar[Only Registered Users Can See Links] hayatını geçindirme ve devam ettirme noktasında farklı farklı geçim kaynaklarına sahip.
Kimi[Only Registered Users Can See Links] şu dünya nimetlerinden dilediği kadar faydalanırken[Only Registered Users Can See Links] kimisi belki de tadımlık elde ediyor nimetleri ve lezzetleri. Cenâb-ı Hak[Only Registered Users Can See Links] o ihtiyaca binaen[Only Registered Users Can See Links] o iki kutup arasındaki dengeyi ve eşitliği sağlamak için[Only Registered Users Can See Links] bollukta olanları darda kalanların yardımına dâvet ediyor. Onları anlamaya. Onların yaşadıklarını yaşamaya. Darda kalmaya belki…
Kendini Rububiyet makamına getiren nefis ki[Only Registered Users Can See Links] aç kalmadan iman etmemişti Rabbine.
Nefisperest çok insanları tıpkı onun gibi[Only Registered Users Can See Links] kendine getiriyor oruç. Titretiyor[Only Registered Users Can See Links] silkeliyor.
Bolluktayken[Only Registered Users Can See Links] ellerindeki nimetlerin kıymetini anlamasını sağlıyor. Ve tabiî ki[Only Registered Users Can See Links] acziyetinin farkına vardırıyor. “Sen değilsin o rızkı elde eden. Gururlanmayasın. Bir gönderen var. Onu bil. Onu tanı.”
İnsanî duyguları su üstüne çıkarıyor oruç ve şefkat devreye giriyor bu noktada. Dünyadaki pek çok aç insanın halini anlamaya sevk ediyor.
Ve şükür…
“İnsaniyetteki hemcinsine şefkat ise[Only Registered Users Can See Links] şükr-ü hakikinin bir esasıdır” diyor Bediüzzaman ve ekliyor: “Hangi fert olursa olsun[Only Registered Users Can See Links] kendinden bir cihette fakiri bulabilir. Ona karşı şefkate mükelleftir.”
Eğer nefse açlık çektirmek mecburiyeti olmasaydı[Only Registered Users Can See Links] ne şefkate bürünecekti kalbimiz[Only Registered Users Can See Links] ne de insaniyetimiz tam mânâsıyla uyanacaktı. Uyansa da yarı uyanık dolaşacaktı belki dayanışma meydanlarında[Only Registered Users Can See Links] çünkü gerçek zorluk nedir[Only Registered Users Can See Links] anlayamayacaktı.
Tuba Nur Arıcan