Aşk & Sevgi
 

Sevgili bilmeli, bir baktığında sana, aklından neler geçtiğini… Fırtınalar kopuyorsa içinde biryerlerde, herhangi bir sebepten; anlamalı saçını düzeltiş şeklinden, dudak hareketlerinden ve gözbebeklerinden… Kelimeleri harcamak zorunda kalmamalısın. Ve o da kalmamalı… Başını bir kere öptüğünde unutabilmelisin herşeyi…
>
> Omzuna başını koyduğunda bilmelisin ki bu hayatta hiçbir güç seni üzecek kadar güçlü değil. Ve sen herşeye karşı koyabilecek kadar güçlü… Bazı anlarda neden orda onun yanında olduğunu sorgulamak yerine “iyi ki” diyebilmelisin orada nefes aldığın heran için.. Çünkü “iyi ki”dir…Öyle olmalıdır…
>
> Sevgiliye her geçen gün daha güzel görünmeye çabalamalısın. Ama o kaçıp gitmesin diye değil… O en güzelini görmeyi hakettiği için…
>
> Sevgiliyle geçen anların festivale dönüşmelidir. Yanında kahkahaların çınlamalı, ve bazen yüzünü seyredip susmanın tadına varmalısın.
>
> Karnına ağrı sokmamalıdır sevgili… En fazla kelebekler uçurabilir…
>
> Her hayalin içine sokabilmelisin onu, ve onun için hazırladığın her yerde rahat etmeli o, yakışmalı oraya… Ve sen; o hayale bakıp keyfini çıkarmalısın yarattığının….
>
> Sevgili sana kendisiyle beraber bambaşka bir dünya sunmalıdır. Ve sen biraz şaşkın ama mutlu gözlerle her yeni bir koridora adım attığında başka ışıklar görmelisin o odalarda.. Dönüp dönüp bakmalısın bir daha… Gözlerin daha da parlamış bir biçimde…
>
> Gördüğün her yeni şey, duyduğun her yeni harf, ve hissettiğin her yeni duygu mutlu etmeli seni. Aksini yaşarsan boşuna kandırma kendini! O dünyada ne görüyorsan o senin dünyan demektir!
>
> Sevgili, seni “daha güzel bir sen” yapandır, “güzel olan sen”den uzaklaştıran değil…