Sevgi Karsiliksizdir.
Ask karsiliklidir, sevgi degil...
Askta karsiligi istenen; arzular, ozveri, dayanisma, iletisim, sadakat vardir.
El eli tutmak ister...
Goz gozu arar...
Dudaklar...
Saclar oksanmayi bekler...
Ama sevgi oyle degil...

Sevgi cogu zaman karsiliksizdir...
Bir kedi yavrusunu kucaklamanin, bir kopegin basini oksamanin, uzaklarda yanan bir orman icin yanmanin, okyanustaki balinalari sevmenin ne karsiligi olabilir ki?..

Ask tek basina degildir, muhatabi gitti mi bakarsiniz bitiverdi...
Ama sevgi tek basina, yalniz...
Bitmez...

Gectigimiz gunlerde kucuk kiz, alt kattaki veterinerin hediye ettigi kucuk kaplumbaga ile o gece mutlu mutlu uyudu... Sabah kalktiginda saskindi ve icinde dayanilmaz bir aci vardi. Kaplumbaganin ayaklari yok olmustu...
Durmadan agladi. Yasli gozlerini ova ova arada bir egilip bir bakti, arkadasinin ayaklari yok... Onu aldigi gibi veterinere indi, kucuk parmaklari ile veterinere gosterdi:
"Ayaklari gitti..."
Veteriner onu oturttu, sehpanin uzerine kaplumbagayi koydu, simdi sessizce beklemesini ve Allah'a dua etmesini soyledi... Biraz sonra kucuk kiz bagirdi:
"Ayaklari geldi ..."
Bu sevgi...
O kucuk kiz bir gun gelecek buyuyecek...
Yasamin kosullari, o daracik zor yollari, insanin uzerine dalga dalga gelen o iyi-kotu gunleri, acilari ve sevincleri arasinda yuruyup gidecek...
Belki asIk olacak...
Ama kucuk kaplumbagasini asla unutmayacak... Ona kisiligini veren, onu bicimlendiren, onu insan yapan; o kucuk kaplumbagaya karsi duydugu sevgi olacak...
Cunku sevgi yucedir...
Bitmez...
Karsiliksiz...
Ve cikarsiz...