|
|
#1
30 October 2008, 10:45
|
|||
|
|||
Yüreğim Titrer Yâr…
Bir peygamber edâsıyla adını münhasır sakladığım .. Andığımda seni Yüreğim titrer Yâr.. ! Bağnaz bir tutumu sergiler nefsim.. Kulluğumda ki fakirliğimi yansıtamazdım sana Yâr.. Yâr dedim. Ma’celim Sen oldun.. Ucuz bir hayatın anahtarını sana sunmak istedim. Başaramadım .. Dokun/ma ! Sensizliğime.! Her çektiğin sıkıntıyı duyunca ben hep sana ağladım.. Sana bulaşmasaydı da bana gelseydi yorgun umudlar.. Yusuf’un kuyusunda gölgelik oldum. Sakla(n)dım Senden.. Seni sensiz yaşamaktan yoruldum.. Yokluğun varlığından habersiz yaşıyor. Sen benden haberdar olamadın.. Sukûta örtülür saniyeler. Sebebi sonra sen olursun dakikaların.. Terk/ettirmek istesem de bulmacalık kareler sardı benliğimi. Naz makamında Güller yetiştirdim.. Yusufluğun yara(ş)madı Züleyha’lığıma.. Cahiliyenin koruduğu mutaassıb fikirlerim; taifde ki taşlar kadar canımı acıttı.. Amansız bir hastalık bulaştı.. Dedim yaa! Can’ım acıdı. Sen acıdın… Sen Can’ımdaydın.. Düş/lerimde(n) Düş ol/dun.. İntiharlarım küser olmuş yarını belirsiz hayalime.. Bu hikâyenin rengi oldun. Tümceler bir bilse halimi yüz çevirirdi Senden yana. Yer yüzüne sığmaz korkularım.. Üşür olmuş söylenecek sözlerim. Hece hece…Katran karası defterimde yazdıklarımı silmeye çalışıyorum Sana dair ne varsa.. Yıkılış şahikasının en canlı örneği oluverir birden gözyaşlarım. Fethedil(me)miş gözlerindeki insanlık; kaosları oluşturur yüreğimde. Çek(me) gözlerindeki mahmur bakışları.. Adın bende saklı.. . Temel taşı aşiyân olmuş bir hayat bekler seni. İbrahim’i bir dua yakışır dudaklarına.. Günahlara savaş açmış gönüller. Ürk(m)ek.. Ahlaki değerlere bir o kadar sahip çıkar…ve hayatın gizli kalmış demlerinden bir tutam Sevda yolladım.. Sana !. Adına..! Adını an(ama)dım Yâr. Her adını andığımda yüreğim bir kez daha titredi.. Geçmişi yâd ettikçe utangaç fakat anlamlı noktaları yakalarsın. Karların üzerine kan düşüyor.. Kardelenler (d)üşüyor.. Ahımın sesinden kulaklarımı çevirdim.. Mahkûm Et(me) kuşluk vakitlerinin huzurunu. Gitsem bilinmeyenlere.. Anadolunun ücra kentine.. Terk/eyle(sem) Senli diyârları. Mahçup çehreni görmek ağır geliyordu yanık türkülerime. Kahrın komasında yorgunluğum .. Gün batmak üzere; gelmemiş baharların akşamına.. Seni saklamaz olmuş bu Diyar.. Adını andığımda yüreğim titrer.. Yâr.. !!  
|
Normal
