|
|
#11
21 November 2008, 20:07
|
|||
|
|||
Cevap: *AşK*ın gözyaşı
Ilık bahar yağmurları gibi geldin yüreğime.. Hem müjde getirdin kuşlarla bana umut dolu hem ısıttın hem bereket verdin damla damla içime.. Hücremde hapsettiğim soğuk ranzalardan aldın ve kendi yüreğine koydun yüreğimi..
Parmaklıklar ardından dünyaya bakan ve gördükleri kadarıyla yetinen 'ben'i eşsiz manzaralarla buluşturan sendin. Aşktı, sevdaydı, umuttu, gelecekti, güneşti gördüğüm manzara.. Renk renk gökkuşağı derlermiş adına, yağmurlardan fırtınalardan sonra görünürmüş.. Benim yedi rengim sendin.. Her renginde farklı duygular tattığım.. Bir rüya öyle uzun öyle kasvetli her gece her gün uyanmak için dua ettiğim.. Açıp gözlerimi aynı yerde bulup da kendimi yine kapayıp ne olur açtığımda bitmiş olsun dediğim zamanlar.. Yine ve son kez açtım gözlerimi sen vardın.. 'Kimsin' dedim 'senim' dedin.. 'seninim'.. 'Yarımsın şimdi tam olduk' dedin bir tünelden geçtik ve dağlar ardımızda kaldı sanki.. Her gece her gün kendimi düşerken gördüğüm uçurumlar geride kaldı seninle.. Meğer hep yanımdaymışsın hep bendeymişsin içimde ama korkmuşum meğer seni görmeye karanlığa alışan gözlerin kamaşmasından korktuğu gibi yüreğimde korkmuş senden ve gizlemiş seni benden.. İtmiş en derinlere çıktın işte başardın.. başardık.. Şimdi mutluysak eğer ve gülümsüyorsak her güne ve aldırmıyorsak geçen saatlere kötülükler, uçurumlar, soğuk geceler ve yalnız günler geride kaldıysa ve kattıysak yüreğimizi yüreğimize, aynı anda nefes alıp veriyorsak, gözlerimiz yalansa günahsa başkasına, bu bizim eserimiz.. Haklı çıktı bak iç sesimiz.. Sen 'ben'im ben 'sen'sin. İkimiz bir'iz. ve ben çok sevdim ikimizi.. 
|
|
#12
21 November 2008, 20:07
|
|||
|
|||
|
Cevap: *AşK*ın gözyaşı
Bir umuttu , belki olurdu...
Olmadı... Susmalar yaraşır bundan böyle ikimize de. Gözlerimizi kapatmak ve görmemek birbirimizi. Ellerimize kelepçeler vurmak gerek, uzanmamak , artık kavuşmamak için... Vuslat çok uzak bize yar , artık vuslat çok uzak... Gözlerimizin buluştuğu anlar yalan oldu artık.O mutlu hayaller eskisi gibi mutlu değil. Yıprandım , yıprandın, yıprandık... Bir umut dedik hep... Bilmem kaç kere son şanslar verdik birbirimize... Bir umuttu olurdu, olacaktı...Olmadı... Şimdi hiçbir söz geri getiremeyecek gidenleri.Hiçbir pişmanlık yaşananları yok saymayacak. "Olsun bir umut..." demeye yüzümüz yok artık Bütün haklarımızı kullandık biz.Bütün umutları ellerimizle parçaladık . Bütün sınırları kaldırmışken ortadan, sıra sıra duvarlar ördük aramıza Seviyorduk ve yıldıramazdı hiçbirşey Seviyorduk... Ayrı olamazdık Seviyorduk... Harcayamazdık birbirimizi Seviyorduk... Sevecektik... Bütün engellere rağmen; GÖNÜLLERİMİZİ AYIRMAYACAKTIK Bir umuttu, olurdu.. Bir umuttu olacaktı , olmalıydı... Olmadı... Bu son sözüm inan; ELVEDA...
|
|
#13
21 November 2008, 20:07
|
|||
|
|||
|
Cevap: *AşK*ın gözyaşı
Yaqmur bırakmadan geçen bulutlar qibiydi zihnimdeki düşünceler
dilime dü$meyen, sözcüklere dönüşmeyen! .. Her zaman fazla oldu söyleyemediklerim, söyleyebildiklerimden! .. Her zaman; bir bilinmez lisandaki çözülmez şiirleri koklayıp, hissettirmeye çalıştım sana... Her zaman biraz daha zaman kolladım seslenmek için sana, ve her zaman hayıflandım; Kendi karanlığında; güneşe görünmek için karar veren bir tohum gibiydim... Zordu çıkmak gömüldüğüm çamurdan; Ama güzeldi!.. Sen güzeldin ve ben, güzelleşiyordum seni düşündüğümde!.. Kendi karanlığında; güneşe görünmeye karar verip yeşillerini giyen bir tohum gibiydim... Boyutları değişiyordu hayatımın... Yani, değiştiren sendin boyutlarını hayatımın; büyüyordum, gelişiyordum, genişliyordum... Söyleyebildiklerimden çoktu her zaman, söyleyemediklerim; bu yüzden kelimelerimin arası açılıyordu!.. Sığdıramadığım her duygu; iki kelimemin arasındaki boşlukta gizli... O yüzden, yazdıkça parmaklarım,,, ve işte yine o yüzden söyledikçe dilim topallıyor!.. Toparlayamıyorum zihnimi... Seni özlüyor, ve terliyorum özledikçe; Seni koklamak için... içimdesin!
|
|
#14
21 November 2008, 20:08
|
|||
|
|||
Cevap: *AşK*ın gözyaşı
     
|
|
#15
21 November 2008, 20:09
|
|||
|
|||
|
Cevap: *AşK*ın gözyaşı
Bu gece aşkın sırrına kalem basıyorum. Kapatıp gözlerimin parantezini, dikkat tabelası asıyorum sözlerimin ünlemine. Ustabaşı hüznüme, üstü başı yırtık çırak oldu ellerim… Ellerime dokundu yüreğimdeki kederim… Cümlelerim teker teker nedamet oldu sensiz güncelerimde… Hiç ihanet etmedim yalnızlığıma, hiç vefasızlık etmedi yalnızlığım bana… Gururumun ölüm döşeğini sererken ayaklarına, suni teneffüsler yapardım umuduma… Yine kaybeden olurdum, yine kaybolan intihar boşluklarında…
Tortulu bir yalnızlıkmış ayazıma düşen kar… Gün dönümlerinde keder tüten evlerin saçaklarından topladığım. Kederli bir şarkıymış adın, geceler boyu tersinden okunan, bestesiz sarkılar gibi söylenen… Aşk gibi birşey değilim ben! Sözüm uçar, yazım silinir, siluetim yanar hafızalarda… Bir bakışım kalır, keskin nişancı elinden, delip geçen hayatı… Acı´ya aç, hüzne muhtaç yüreğim kalır, aşkın kapalı kapılarında… Aşk gibi birşey değilim ben! Yapışmam duygunun en yoğunundan hayata… Sürgünü oldum sevdanın… Sığınmam pişmanlık taşan af kelimeleriyle sahte dünyaya… Sığınmam suskunluk biçilmiş sevdanın, dilsiz diliyle aşkın otağına… Aşk gibi birşey değilim ben! Kırdım kalemini sevdanın, yaktım gemisini aşkın. Ne gitmek vardır artık, ne dönmek sözümden… Batan son güneşimin son mirasıydı yalnızlık, anıt oldu hayata… Kanıt oldu yalnızlıklıktan ölen insanların yalnızlıklarına… Aşk gibi birşey değilim ben! Sözüm uçar, yazım silinir, yüzüm yanar aynalarda. Güneş yanığı ömrümle öderim borcumu hayata… Ben arabesk bir aşkla sevmiştim acıyı… İsyansız acılar biriktirip,imkansız aşklara, hasreti gömmüştüm kalbimin samanyoluna… Her yıldız kaydığında üşürdü gözlerim… Aşk gibi birşey değildim ben… Yakmazdı alevim, yanardım kendim…Her özlemde bir damla asardım kirpiğimin kimsesiz boşluğuna… Kirpiğimin boşluğundan bakardım sana… Yani özlemle, yani aşkla! Gittiğim med ve cezirlerde azığım olurdu ağzımdaki ahım… Seni her düşündüğümde acırdı yüreğimdeki boşluk, acırdım kendime… Yıkılırdı aşkın gök kubbesi üstüme… Benliğim, bencilliğim, yok olası gururum kaldıramazdı bu yükü, geceler boyu… Aşk gibi birşey değildim ben! Susardı dilimdeki boşluğun, susardım hep kendime… Dilim kelimelerle kekelerken, yüreğim özlemle taşarken susturucu takardım sesime… Yine taştı yüreğim, yine sıçradı özlemim bir kaç kelimeye… Aşk gibi birşey değildim ben… Her duygunun acıyla birleştiği kıyılardan bağlanırdım hayatın yaşamak limanına… Aşk acıya değdiği zaman aşık ederdi beni kendine… Hasretin gurbet elden dönmesini beklerdim hasretle. Aşk gibi birşey değildim ben… Kimsesiz bir çocuk gibi büyüttüm yalnızlığımı, sevda koydum göbek adını… Sevdamın gözü öyle karaydı ki,aklayamadı hiçbir gece, öyle sakladım ki seni içimdeki gölgelere, farketmedi varlığını hiç kimse, (BEN BİLE!) Aşk gibi birşey değildim ben! Uçardı sözüm, silinirdi yazım, yanardı yüzüm aynalarda… Sözüm uçtu, yazım silindi, yüzüm yandı sensiz aynalarda… Yazımda yazgımda sevdayaydı, sevdadandı… Kırıldı kalemi sevdanın, çok kırıldık bizde… Artık sukutun gizemli yamaçlarında gizleniyorum yazgıma, yani aşksızlığıma… Zifir bir cümle zannetsemde kendimi, aşk benim tahtimda gizli…
|
Normal
