Wicca öğretisi ve kökleri panteist pagan inanışlarına dayanan, doğa tabanlı bir inanç sistemidir. 20. yy'ın başlarında, eklektik yapıda yeniden bir araya getirilen bir pratikler bütünü olarak Gerald Brosseau Gardner tarafından oluşturulmuştur. Çoğu kişi Gardner'ın yazdığı "Witcraft Today" 'in 1954'te yayınlanışını esas tarih olarak ele alsa da, dönemi daha yakından incelemek gerekir. Gardner, İngiltere'de cadılara karşı konulan kanun hükümlerini belirleyen ve ilk örneği 15. yy'a dayanan "witchcraft act" 'in resmi olarak 1951'de kaldırılmasından önce ( ki XIX.yy. sonlarından itibaren artan spiritüel akımların ve ezoterik oluşumların bunda katkısı büyüktür.) çok tartışmalı New Forest Coven'ine 1939 yılında kabul edilmiş ve 1948'te ayrılarak kendi covenini kurmuştur.


Wicca hakkında pek çok şey yazılıp çizilmektedir, inisiyatik sistem dışında yalnız (solitary) pratiğe de yer verdiği için kişisel deneyime dayalı yorumlara da bir yere kadar açıktır ancak bu çoğul seslilik ve eklektik yaklaşım bir yere kadardır, Wicca bir inanç sistemi olarak bazı temel prensiplere sahiptir:


* Tanrı ve Tanrıçalara inanç, bu bazen tek bir tanrı ve tanrıça kavramından hareketle yaratılışın eril ve dişil bütünselliğini kutsamak ve kabul etmek anlamında olabileceği gibi, belirli bir panteon'dan yola çıkarak politeist bir şekilde de açıklanabilir. Panteist veya panenteist bir yapılaşmadan da anlaşılabileceği gibi atheist bir uygulayıcı Wicca sisteminin dışındadır fakat bir "cadı" olarak adlandırılabilir.
* "Wiccan Rede" 'i kabul etmek. (bkz. "Wiccan Rede" nedir?)
* "Three fold law" (Üçler kuralı) veya "Law of return" 'e inanmak. (bkz. "Three Fold Law" nedir?)
* Doğa tabanlı anlayışı ve doğa yasalarıyla bağlantı kurma kavramını kabul etmek .
* Maji kavramının varlığını kabul etmek ki pratik etmek buna dahil değildir. Kavramın varlığını kabul etmekle birlikte uygulama yapmayan Wiccan'lar mevcuttur. Özünde, Wicca öğretisinin büyük kısmını majikal uygulamalar dışındaki derin anlayış ve adanma gerektiren içrek çalışmalar oluşturur. Buna, Rede'in üzerine yoğun çalışma, derinlik psikolojisinin ve ritüel çalışmalarının getirdiği farkındalıkla öğretinin farklı perspektif ve aspektlerini kavrama gibi örnekler verilebilir. Kişisel farkındalık ve self disiplinin yeri büyüktür ve özsel gelişimi ön planda tutar. Bu bakımdan, Wicca dogmatikten uzak ve doğrudan deneyime dayalı bir inanç sistemidir, bir takım önergesel talimatlar kullanmaktansa yaratıcı enerjiyi birebir deneyimlemeye dayalı yaklaşımı felsefesinin özünü oluşturur.


* Ritüel formu, panteon, kullanılan gereçler gelenekten geleneğe ve uygulayıcıdan uygulayıcıya değişir, dolayısıyla başvurulan kaynaklar ( kitap, internet vs.) dikkatle araştırılmalı ve sorumluluğun uygulayıcıya ait olduğu unutulmamalıdır. Eklektik ve yalnız çalışan bazı wiccan'ların "rede" 'i veya "three fold law" u kabul etmediği de görülmüştür ve tartışılan bir konudur, farklılık inisiyatik geleneğin asıl uygulayıcılarıyla kişisel çalışma yapanların sübjektif yorumları arasındadır. Günümüzde batıda artan ilgi sayesinde bir çok kitap yayınlanmakta ve bazen bu abartılı yaklaşım gerçek öğretiye gölge düşürmektedir, ancak her konuda olduğu gibi, burada da eğreti olarak yazılıp çizilenle asıl ve gerçek olanı görebilmek hem bireysel dikkat hem de görünenin ardını kavrama ve derinlemesine araştırma yetisi ister. Ne kadar yazılıp çizilirse çizilsin, - günümüzde "bilgi"nin kolay ulaşılabilir hale gelmesi bizi "bilgi"nin kendisinin ne olduğu sorusuna geri döndürür.- gizem öğretilerinin en önemli kısmı daima daha geride kalan ve dile getirilmemiş ifadelerden oluşmaktadır.


* 3 aşamalı bir inisiyasyon sürecine sahiptir.


Wicca bir gizem geleneği olarak kişisel transformasyonu ve ezoterik terbiyenin gerektirdiği içrek ve içsel çalışmaları içerir. Gardner ilk oluşturduğu sisteme doğu ezoterizmi, batı geleneği ve folklorik uygulamalarını, şamanik kavram ve pratikleri, kabalistik ve ceremonial majiye ait bazı çalışmaları dahil etmekten çekinmemiştir. Daha sonra, beraber çalıştığı ilk başrahibesi Doreen Valiente bu ceremonial ve kabalistik öğeleri yeniden düzenleyerek ve bazı yönlerini öğreti dışına atarak daha pagan kökenli bir sistem geliştirmiştir ve günümüzde de bu yaklaşım varlığını sürdürmektedir. Özünde karma bir felsefeye sahip görünse de, geçmişin pagan inanç ve pratiklerinin revizyonel bir şekilde biraraya getirilmesine dair yoğun çabası ve bunu diğer kaynaklarla -örneğin ceremonial bazı çalışmalar- desteklemesi gözardı edilmemelidir.


Etimoloji:


Eski ingilizcede yönlendirmek, şekil ve biçim vermek, gücünü bir tarafa yöneltmek anlamına gelen; hint-avrupa kelime kökü "wic-" veya "weik- " 'ten türeyen kelime. Wicca "bilge erkek" kelimenin masculine formudur, "bilge kadın" manasına gelen ve feminine form olan kelime "wicce" dir. Bu yüzden Wicca'nın Dianic kolunu oluşturan geleneğin uygulayıcıları kendilerini "Dianic Wicce" olarak adlandırırlar. İlginç olan Wicca'nın kurulmasına ön ayak olan Gerald B. Gardner'ın bu kelimeyi hiçbir zaman kullanmamış olmasıdır, etimolojik olarak kullanmak adına sadece "wica" ( İlk kez 1959'da, "The Meaning of Witchcraft") derdi ki bu kullanım saxon dilindeki "wych" sözcüğüyle yakınen alakalıdır, "bilmek" anlamına gelen germen dillerindeki "wit-" köküyle birlikte "wych" kökü, cadı anlamına gelen "witch" kelimesinin iki etimolojik açıklamasını oluşturur. Zaten "wicca" orijinalde "witchae" ya da "witcha" olarak telaffuz edilir ki bu da fonetik bakımdan "witch" sözcüğüne oldukça yakındır.


Bir örnek vermek gerekirse, erken latin dönemine ait Halitgar penitensiyali'nin 11.yy'da yapılmış eski ingilizce çevirisinde orijinal metinde olmayan ancak 11. yy. çevirmeninin eklediği "swa wiccan tæcaş" kısmına rastlarız, bu kasıtlı bir ekleme olsa gerek; zira bu ek tartışmasız olarak 11. yy'da hala pagan geleneği sürdüren " 'wiccan' öğreticilerin" bulunduğunu ve hristiyan ruhban sınıfı tarafından bilindiğini kanıtlar. Böyle olmasaydı, orijinal metne ekleme yaparak yasağı tekrar ilan etmelerine gerek kalmazdı. "Wicca" bir yere kadar pagan dinin öğreticilerine verilen addı, "witch" kelimenin daha sonra bu anlamı genişleterek ve hristiyanlığın eklediği formlara uygun olarak yeni çevirilerde ve dilde yerleşmiş halidir.


Böylelikle, Gardner'dan çok önce "wiccan" olarak adlandırılan pagan din uygulayıcılarını görmek bu sayede olası denebilir. Leland da bu sözcüğü Gardner öncesi eserlerinde kullanmıştır.