|
|
#1
8 July 2009, 22:45
|
||||
|
||||
Hitlerin en son çekilen fotoğrafı
 İkinci dünya savaşında casus olarak Almanya'ya gönderilen zamanın ünlü bestecisi Charles Turner'in çektiği hitlerin resimleri ilk kez yayımlandı. İngiltere'nin İkinci Dünya Savaşı arifesindeki casusu olan besteci Charles Turner'in "Hitler ile son kez yüz yüze görüşen İngiliz olma" özelliğiyle çektiği fotoğraflar dün yayımlandı. Otuz yıl önce ölen Charles Turner'in oğlu David Turner'in verdiği bilgiye göre, Almanya'nın Polonya'ya 1 Eylül 1939'da saldırarak İkinci Dünya Savaşını başlatmasından bir ay önce Charles Turner'in çektiği fotoğraflar, tarih açısından büyük değer taşıyor. Turner'in Hitler ile 26 Temmuz 1939'daki görüşmesiyle ilgili fotoğrafların ilk kez yayımlanması vesilesiyle Associated Press ajansının naklettiğine göre, fotoğrafçı ve müzisyen Charles Turner, Almanya'nın Bavyera eyaleti Bayreuth kentinde Hitler'in hayran olduğu Alman besteci Richard Wagner (1813-1883) için düzenlenen festivalde rahat konuşma yetkisiyle Nazi önderinin çok yakınında bulundu. Hitler'in altıncı kez katıldığı Bayreuth Wagner Festivalinde Führer ile yüz yüze görüşen son İngiliz olarak bilinen Turner, 26 Temmuz 1939 gecesi Bayreuth opera binasında Hitler'in yanı sıra onun en üst düzey Nazi bakanları olan Propaganda Bakanı Joseph Göbbels ile baş yardımcı Rudolf Hess ile de görüşme fırsatı buldu. Charles Turner, İngiliz askeri dış istihbarat teşkilatı Military Intelligence Service MI-6 tarafından 1938'de casus olarak görevlendirilmişti. Charles Turner'in Hitler, Göbbels ve Hess ile ilgili raporları İngiliz devletinin halen devlet sırları arasında bulunuyor. Turner'in oğlu David Turner, 70 yıla yakın aile hatırası olarak saklanan fotoğrafları İngiltere'nin küçük bir fotoğraf ajansına sattı. 60 yıl sonra ilk kez açılan belgeler 2. Dünya savaşı ve Nazi toplama kampları hakkında aydınlatıcı bilgilerin bulunduğu arşivler tarihin bilinmeyen gerçeklerini ortaya çıkaracakç. 25 kilometrelik raflarda 30 milyon dokümanın bulunduğu bu arşivler bugüne kadar sadece mağdurlar veya ailelerinin bazı üyelerine açıktı. 60 yılı aşkın bir süre sonra Uluslararası Kızıl-Haç Komitesi’nin bir kolu olan Uluslararası Araştırmalar Servisi denetimindeki arşivler açıldı. Associated Press de mülteciler ve kurbanların haklarına saygı göstermek koşulu ile arşivlere girebildi. Nazi döneminin Almanya’sının ölüm kamplarından sağ kurtulan ve halen yaşayan canlı tanıklara göre ittifak güçleri tarafından göç eden insanlar için oluşturdukları kamplar sıradan bir değişimi ifade ediyor. Arşivlerin açılması ile gerçekler yavaş yavaş gün yüzüne çıkmaya başladı. 8 Mayıs 1945 Nazi kapitülasyonundan sonra yerlerinden sürülen milyonlarca kişi ittifak güçleri ve BM Yönetimi tarafından yönetilen yaklaşık 2500 ilk yardım ve yeniden inşa kamplarına taşındı. Bergen-Belsen ölüm kampında Fransız sürgünlerin sayımı görevinden yükümlü Teğmen Henri François-Poncet, kamptan 3 km uzaklıkta sağ kalan kişilerin karşılandığı kamptan kuruluşları ziyaret ediyor. Sağ kalanlar korkunç bir zayıflık içindeler, bu ritimle her gün 1000 (bin) ila 1500 kişi ölüyor. Arşivdeki bir belgede François-Poncet, ‘’Genellikle günlerce burada kalıyorlardı, diğer tutuklular taşınmak için çok güçsüzdüler’’ diye yazıyor. İngiliz Teğmen-Albay Eylül 1945 tarihli bir raporda ‘’Almanlar tarafından yapılan kötü muamele nedeniyle yerinden edilen insanların çoğu ittifak otoritelerinden korkuyor ve güvenmiyorlar’’ diyor. Raporda, ‘’çoğu gelecekleri konusunda tam bir duygusuzluğa kapılmış’’ ifadeleri yer alıyor. Dönemin Amerika Başkanı Harry Truman’a yazılan bir başka rapora göre kamplar askeri muhafızların denetimindeydi ve sokağa çıkma yasağı bulunuyordu. Beslenme olanakları kısıtlıydı, genellikle sadece çay ve ekmek bulunuyordu. Bununla birlikte sağlık tedavileri de yetersizdi. AP’nin arşivlerden elde ettiği bilgilere göre insanlar toplama kamplarında halen üniformalarını taşıyordu ve sağlığa zararlı, dondurucu havaya açık barakalarda yaşıyordu. Dikenli tellerin arasında normal bir şekilde yaşayan Alman köylüleri görebiliyorlardı. Bazı yerlerde komşu yerleşim birimlerindeki sakinler kamplara uğramaya, cesetleri defnetmeye yardım etmeye veya en azından orada yaşananları görmeye zorlanıyor. Sağ kurtulanların çok az tesellisi vardı. İlişkiler ve fazlalık nedeniyle Yahudiler ve ittifak otoriteleri arasında hızlı bir şekilde gerginlik başlıyor. Başkanlık aracılarından Earl G. Harrison, Truman’a yazdığı bir raporda, ‘’Bugün Nazilerin Yahudilere muamele yaptıkları gibi muamele yapıyor görünüyoruz, sadece onların kökünü kazmıyoruz’’ diyor. Uluslararası Araştırmalar Servisi, 17 milyon Yahudi, Rom (çingene) ve diğer kamp ölüm kampları mağdurlarına yönelik baskı, kölelik veya ölümlere ilişkin arşivleri elinde bulunduruyor. Yerinden edilenlere ilişkin dünyanın en önemli belgelerine sahip bu arşivlerde ayrıca 3,4 milyon isme ait doküman bulunuyor. 15 Mayıs’ta 11 ülkenin diplomatları Bad Arolsen’de saklanan arşivlerin elektronik kopyalarının dağıtılması konusunda anlaştı. Böylece ilk defa toplama kampları üzerine araştırmacılara yarım yüzyıldan fazla bir süre sonra inceleme olanağı tanınmış oldu. 25 kilometrelik raflarda 30 milyon dokümanın bulunduğu bu arşivler bugüne kadar sadece mağdurlar veya ailelerinin bazı üyelerine açıktı ve kayıpları aramak ya da tazminat talepleri için kullanılıyordu. 
|
 |
|
||||
| Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
| Cem KARACA!!!! | GeCeKuPa | Biyografiler | 0 | 10 February 2009 13:26 |
| Sakarya ' da bombalı soygun girişimi | ceyLin | Genel ve Güncel Konular, Son Haberler | 0 | 26 January 2009 20:54 |
Normal
