|
|
#1
30 January 2009, 10:31
|
|||
|
|||
PARADOKSLU HiKAYELER
PARADOKSLU HiKAYELER
Nasreddin Hoca: Nasreddin Hoca bir gün heybe almak için pazara gider. Güzel bir heybe görüp pazarci ile pazarlik yapar ve 1 akçeye anlasirlar. Tam oradan ayrilacaktir ki daha güzel bir heybe dikkatini çeker: - Kaç akçe su heybe muhterem? - 2 akçe hocam. - Aldim gitti, diyen hoca elindekini birakir ve onu alip tam gidecekken pazarci seslenir: - Hocam. Bu heybe 2 akçe. Sen 1 akçe verdin. Hoca sinirlenir: - Bre cahil adam! Sana önce 1 akçe verdim. Sonra da 1 akçelik heybe biraktim! ikisi eder 2 akçe. Daha benden neyin parasini istersin! Parite Olayi: Olay, henüz döviz kurlarinin uygulanmadigi yillarda ABD-Kanada sinirindaki bir sehirde geçmektedir: ABD ve Kanada malum ki para birimi olarak 'dolar' kullanmaktadirlar. Yalniz her iki ülke de kendi paralarinin daha degerli oldugunu iddia etmektedirler. Þöyle ki Kanadalilara göre: 1 ABD Dolari= 90 Kanada Centi, Amerikalilara göre ise : 1 Kanada Dolari= 90 ABD Centi. Bir amerikali, cebindeki 1 dolarla dolasmaya çikar. Bir ara karni acikir ve simit alir (amerikan simiti!). Simitin fiyati 10 centtir. Cebindeki 1 dolari verir. Simitçi bozuk para ararken cebinin bir kösesinde 1 Kanada dolari bulur, onu verir (90 cente esit ya!). Derken siniri yürüyerek geçer ve Kanada da dolasmaya baslar. Kaleme ihtiyaci oldugunu hatirlar. Girer bir kirtasiyeciye. Kalemin fiyati da 10 Kanada centidir. Cebindeki 1 Kanada dolarini verir. Kirtasiyeci de para üstü olarak 1 ABD dolari verir. Oradan da ayrilip evine döner. Sonra düsünmeye baslar: - Yahu sabah evden çikarken cebimde 1 ABD dolarim vardi, simdi de 1 ABD dolarim var. Pekiyi simitle kalemin parasini kim verdi? Hizli Kaplumbaga: Bu paradoks, Zenon Paradoksu olarak ta bilinir: Hikaye bu ya, kaplumbaganin biri yolda Carl LEWiS'le (Bu ismin gerçek hayatla hiçbir ilgisi yoktur!) karsilasir. Kisa bir sohbetten sonra kaplumbaga, Lewis'e 100 metre yarisi teklif eder. Önce bu teklife gülüp geçen Lewis, kaplumbaganin gayet ciddi ve israrci olmasi üzerine isteksiz bir sekilde teklifi kabul eder: - Tamam yarisalim ama neyine güvenip benimle yarismaya kalkiyorsun be birader? Kaplumbaga, yalniz bir sarti oldugunu söyler: - Senden tek istegim, ben yarisa 10 metre önden baslayacagim. Bu sartla beni kesinlikle geçemezsin. Ne o yoksa korkuyor musun? Lewis kaplumbaganin sartini kabul eder. Yalniz kaplumbaga bir açiklamada bulunur: - Yarisa basladigimizda sen benim ilk basladigim noktaya geldiginde ben biraz önde olacagim(mesela 10 metre). Bu anda filmi dondurup farki göre biliriz. Tekrar harekete basladigimizda sen ikinci kez yarisa basladigim noktaya geldiginde ben biraz daha önde olacagim(mesela 10 cm). Tekrar hareket ettigimizde benim son olarak geldigim yere geldiginde ben mutlaka senin önünde olacagim. Dolayisi ile sen hiçbir zaman beni geçemeyeceksin. Bu sözleri duyan Carl LEWiS, yarisma fikrinden vazgeçer. Mâlum, itibar meselesi... Temelden: Temel, çalismak için gittigi sehirden, köye babasina mektup yazar. Klasik mektup cümleleriyle baslayan mektup, su notla biter: -"Babacugum. Acele cevabini bekliyrum. Yalniz, zarfa biraz da para koyarsan iyi olir. Oglin Temel." Aradan onbes gün geçer ve mektubun cevabi gelir. Temel büyük bir heyecanla zarfi açar. içinden sadece mektup çikar. Mektubun sonunda da bir not vardir: -"Oglim Temel. Sana para göndereceydum. Ama aha bu geri zekali anan zarfi kapatmis. Bir daha ki sefere evladim. imza:Buban." Aganin atlari: Zengin bir köy agasi vefat eder. Vasiyeti açilir. Mallarinin yarisini(1/2) büyük ogluna, dörtte birini(1/4) ortanca ogluna ve beste birini(1/5) küçük ogluna birakmistir. Bütün mallar paylasilir ancak Ortada 19 tane de "at" vardir. 19'u ne ikiye, ne dörde, ne de bese bölmek mümkündür. Köyün en akilli adamina gidip akil danisirlar. Adam da onlara yardimci olabilecegini söyler. Der ki: -"Benim de bir atim var. Alin bunu size veriyorum. Oldu mu 20 at? Yarisini sen al bakalim (10). Dörtte birini de (5) ortanca kardesin alsin. Beste birini de (4) en küçügünüze verelim. On, bes daha onbes. Dört daha ondokuz. Verin bakalim su bizim geriye kalan düldülü...! Yalanci-Dogrucu Köy: Günün birinde yolumuz bir köye düstü. Ama bu köy öyle sanildigi gibi bir köy degil. Herkesin kendine göre bir özelligi var. Ve bu insanlardan ikisi bizi köyün girisindeki köprünün basinda bekliyor. Burada iki köprü var. Biri köye gidiyor digeri ise gitmiyor. Ve adamlara soruyoruz: Köye giden köprü hangisi? 1. adam: Ben her zaman dogru söylerim. Bu köprü köye gider. 2. adam: Ben her zaman yalan söylerim. Arkadasimin gösterdigi köprü köye gider. Acaba hangisi yalanci? ismail Serdar YILMAZ'dan Erciyes'in Kari: Yillarca Kayserililer ile ermeniler birlikte yasamislardir. Birbirleriyle siki münasebetlerinin fazla oldugu yillarda, bir kayserili, ermeni arkadasindan borç para ister. Ermeni arkadasi ne zaman ödeyecegini sorar. Kayserili: -"Þu Erciyes Dagi'nin kari eriyince borcumu öderim." Ermeni, bir yil bekler. Kayseriliden ses yoktur. Gider yanina ve alacagini ister. Kayserili, Erciyes'i gösterir ve daha üzerinde kar oldugunu söyler. Bir süre sonra ermeni, kayserilinin oyununa geldigini anlar. Bunu içine sindiremez. Artik karar vermistir ve o da bir baska kayseriliyi kandiracaktir. Gider bir arkadasina ve borç ister. Kayserili ne zaman ödeyecegini sorar ve o da ayni cevabi verir: -" Erciyes'in kari eriyince" "Pekiyi" der kayserili. Aradan bir yil geçer ve kayserili hemserim alacagini istemek için ermeniye gider. Ermeni vatandasimiz bu durumu bekledigi için çok rahat bir tavirla Erciyes'i gösterir ve hâlâ karin erimedigini söyler. Kayserilinin de cevabi hazirdir: -"O gördügün kar, bu yilin kari. Geçen yilin kari çoktaaaan eridi" Ermeni ne yapacagini sasirir ve çaresiz borcunu öder. Müfettis Paradoksu: Bir isyerini, önümüzdeki on gün içinde vergi müfettisleri denetlemeye gelecektir. Müfettisler, mantik oyunlarini sevdikleri için isyeri yetkilisine telefon açarlar ve: -"Hangi gün gelecegimizi, o günün sabahinda tahmin edebilirseniz, denetimden kurtulacaksiniz" derler. Defterleri denetimden geçemeyecek kadar karisik olan isyerinin yetkilisi, biraz düsünür ve müfettislere: -"Galiba bu denetimi yapamayacaksiniz efendim. Çünkü buraya geleceginiz günü çok kolay tahmin edebilirim. Þöyleki: Denetimi, onunucu ve sonuncu güne birakmazsiniz. Çünkü ben ilk dokuz gün gelmediginiz takdirde onuncu gün geleceginizi hemen bilirim. Dokuzuncu gün de gelmezsiniz. Çünkü ilk sekiz gün içinde gelmezseniz, dokuzuncu gün geleceginiz açikça belli olur. (Onuncu gün gelmeyeceginizi az önce ispatlamistim). Onuncu ve dokuzuncu gün gelemeyeceginize göre denetimi, sekizinci güne de birakamazsiniz. Çünkü ilk yedi gün içinde gelmediginiz takdirde sekizinci gün geleceginizi hemen anlarim... Yetkili, mantik oyunlarina müfettislerden daha merakliymis 
|
Normal
