olmazlarının sesleri

duyuyorum akışını yüreğinin
ne kadar derine inilse kuyuların susuz kalıyor
çöl oluyor toprakların , yitiyor dillerin
hangi dağların ardına saklasan rüzgârlarını
yalnız ben duyuyorum sesini çırpınan kanatlarının
hissettiğin incecik bir sızı gelip dağlıyor içimi
haykırsan çığlık çığlık , sesim üşüyor

ah bir ben biliyorum diyeceğim acılarını
öyle olmazlanıyor ki ellerin , susuyorum
keskin bıçaklar artığı yumruklarından dökülürken çaresizliği
ah bir ben ....

ardına bakmayan sevgiliye dön denemeyişin
diyemiyorum ,isyanlar çıkar yüreğinde
korkarım yıkılır dağların yücesine kurduğun kalelerin .

ağlıyorsun yine de , gel ne olur bu kez beraber ağlayalım
seninle gülmedik madem , yaşadığın her şeyi unut ,
dünleri düşünmeden yarınlara ağlayalım
bir umut !

tutmam sandığın ellerini bir kez uzat , dokunurum sımsıcak ,
dokunurum gözyaşlarına , tutmayacağım hiç bir sözü almadım inan
haydi gel , unutalım yalanlarını yıkılası dünyanın , çağ değişsin ,
düşlerini yeniden tutuştur , çağ karanlıklar çağı mı ki inanmıyorsun
görüyorum yandığını , ateşten özge yağmurlar gelir
yağmurlar gelir belki bekletmeden göklerden
ay çekilir sessizce , gün dökülür kuşların ardından
ıslanırız kimsesizliğin çıldıran sessizliği
içimize sinmeden