Sagu

[eLanuR]

İslam öncesi Türkler arasında , bir kahraman, bir devlet büyüğü öldüğünde bunlar için yapılan yuğ adı verilen yas törenlerinde kopuz eşliğinde söylenen şiirlere sagu denir.

a. Ölen bir kişinin arkasından söylenen ağıt şiirleridir.

b. Ölen kişinin kahramanlıklarını, başarılarını, erdemlerini anlatır; ölümlerinden duyulan üzüntüyü dile getirir.

c. Koşuk nazım şekliyle söylenir.

d. Dörtlükler halinde söylenir.

e. 4+3=7’li hece ölçüsüyle yazılır.

f. Bu şiirlere İslâm sonrası halk edebiyatında “ağıt”, Divan edebiyatında “mersiye” denir

g. “Yuğ” denilen ölüm törenlerinde söylenir.

h. Divanu Lûgatit-Türk’teki Alp Er Tunga sagusu bu türün önemli bir örneğidir.

i. Sagu söyleyen kişilere sagucu ya da ağıtçı denir