İthaf ediyorum...!

Eğer Çekemezsen Gülün Nazını Ne Dikene Dokun Ne Gülü İncit

Sahrada mecnun değilsen,Ne leyla`yı çağır,Ne çölü incit..

bu benden bir ithaf... dilediğime !...

Ey nefis!
Etrafındaki insanların çokluğuna bakıpta aldanma ..
Çünkü; sen yalnız ölecek, kabre yalnız girecek ve kendi hesabını yalnız vereceksin ..

buda kendi nefsime ithafım olsun ..

Saklı bir yerlerde hiçe yakın olmaya başladın...

Armağandır sana.

İthafen...

Sizde ithaf edin..beni yalnız bırakmayın

Allah yeterince Belanı Vermiş,
Sen Daha Fazlasını İstersin.
İçinden Daha Neler Çekip,Çektirecem Diye Düşünürken,
Gideceğin Yer Çok Önceden Belli Cehennem.

kendi ruhuma ithafen..

Oyun Bitince Şah'ta Piyon'da Aynı Kutuya Konur...

yarını o denli düşünürki..
bugünün elinden kayıp gittiğini fark edemez bile..
Oysa hayat geçmişte yada geleckte değil,
şimdiki zamanda yaşanır..

elanura ithafımdır...

Hani eski zaman masalları anlatır..
Hüznünü huzura dolarsın..
Kaşım gözümden çok içim bir parçan..
ANNEM sen benim yanıma kalansın..
-
Anneme ithaf ediyorum...

öyle bir zamandiki birboşluk gezerdi caddemin tam ortasında...
derdime ilaç için bir onu aradım taki bu borana dur diyen o bakışına kadar ...yaşadığımı hissettiğim ilk günümdü yemin ederim...
ithaf etmekte korkuyorum..henuz kimseye ithaf edemedim...

Bunu kıme ithaf ettım acaba.....

tutkumuydun tutkunummuydun...
adın tutkumuydu...
bir lahzada seni bana getiren neydi...
bır hasretlik yüzün yetti bana kalbim unutmadı senii..
aşkını tutkunumu..
yaşadığımız senelerin hatrımı var...
bana seneleri ve aşkı veren senmiydin...
bu kalbi sana sevdiren senmiydin..
hergün dua edip uyuduğum senmiydin ...
melekler yollardım senı kollasın diye ...
O SENMİYDİN...
EVET SENDİN ADIN TUTKU...


tutkuya ithafımdır...