#1
|
|||
|
|||
![]() Herhangi biri gibiydi geldiğinde
Sönmüştü gözlerinin feri Öfkeliydi, ve bir o kadar umutsuz Çoktan mahvetmişti insanlar onu Yine de tutmuştum elinden Gerçeğim ol demiştim Yalan oldu... ![]() ![]() Kırgınlığı yüzünü kuşatmıştı Buram buram nefret kokardı teni Şarkılar onu ağlatırdı Yüzü yağmura hazır bir buluttu Kimseler anlamıyordu derdini Baharım ol demiştim Hazan oldu... ![]() Parça parçaydı yüreği Umutları çok uzağındaydı yaşamın Ve aramaktaydı özünü Kayıptı kendisi, başka insan olmuştu Bir güneş arıyordu içinde karanlığın... Ateşim ol demiştim Duman oldu... ![]() Gitti... hiçbir şey demedim. Onun gülen yüzü ölüm öncesi iyilikti, Kaçtı... bir saniye bile tutmadım. Bir ayrılıktan onlarca soru doğurdu Ne ben sordum ne o cevapladı Ekmeğim, nefesim, aşım ol demiştim Ziyan oldu... ![]() |
![]() |
|
|