i$te ßiR $iiR..

Bir aksamustune dogrunun melankolisini sonsuzlastirmak
istiyorum
yasadigima tanik olun
Bu bireysel cirpinislari asmak istiyorum, tanik olun
Ama bir aralikta yasiyoruz sanki,
yeryuzu ayaklarimizin altindan kayiyor ve kimse bunun
farkinda degil

Heryerde benciller ve ukalalar kendi olculerine zorluyorlar
hayati
Ve hic kimse denizin nasil buyuk ve derin birsey oldugunun
farkinda degil

Ve hic kimse bir karpuz kabugundaki cildirtici, taze ve derin
yesilligin farkinda degil
Ve hic kimse cocuklarin neden mahzun oldugunun farkinda
degil
Ve onlari nasil bir dunyaya hazirladigimizin
Hafifce basim agriyor, bir cocuk aglayisi, gecen bir tren,
vakitsiz bir horoz
Birazdan televizyon sesi yukselir, hayatimizi karartmak
ve zapt u rapt altina almak icin
Hicbir sairi kiskanmiyorum ve hicbir saire ozenmiyorum,
istiyorum ki
kendi cirpinislari, kendi savruk davranislari icinde
bir disiplin yaratsin siirim
Iste durup dururken uzak semtlerinde Ankar´nin genis ve
soguk
bir gecekondu aksaminin izlenimi geliyor aklima
Ve tereddutsuz geciyorum siirime bunu
Mutlu olmayi bir kez yitirdim sonsuzca belki de
Uzuntuyle ayriliyorum bu siirden