Çemberler ve İÇ sikinti
Bazen şartlar öyle bir hale gelir ki, yalnız kalmanız ve kendinizle ilgili şeyleri düşünmeniz kaçınılmaz olur.
Hemen ardından kendinizi bencillikle suçlamanız gelir. Muhtemelen daha evvelde başkalarında gördüğünüz size göre bir kaç saklanması gereken şeyin sizi sinir ettiğini farketmişsinizdir. Bu şeyin aslında size var olduğunu gördüğünüzde siniriniz geçer ama bir müddet sonra bu seferde kendinize kızmaya başlarsınız.
Tabi bu kadar birbirine bağlı düşünceler üretmek için piskolojik bir sıkıntınız olmalı ya da olduğuna inanmanız gerekmelidir. Eğer piskolojik bir sıkıntınız olmadığını bilip, olduğuna dair inançlar beslemeden edemiyorsanız yine muhtemelen sıkıntınız kendinizle ilgili ama sizi deli etmeye yetmeyen bir sıkıntıdır. Akıllı halinizle size daha çok eziyet edebileceği için deli olmak istersiniz.
Sağlıklı bir bünye kendisi ile bu kadar uğraşmayı gereksiz görür, inanın. Tabi eğer daha evvel bu tip şeyleri düşünmüş değilseniz ya da yakın zaman içinde bunları düşünmekten kaçmak için çabaladıysanız; düşmüşsünüzdür. Çok uzağa değil içinize düşmüşsünüzdür.
inandığınız değerleri sorgulamışsanız, düştüğünüz yerde oturup uzun uzun beklemiş arkanızdan gelenlere önünüze geçenlere bakmışsınız demektir. Nerede olduğunuzu farketmek bir yana aslında kaybolduğunuzu anlaşmışsınız demektir.
Sıkılır durursunuz işte bu halde. Çünkü kaybolduğunuzu bilmekten başka yapabileceğiniz tek şey oturup sıkılmaktır. Her hangi bir eyleme girişmek kayıp halinizle size manasız gelir. Herşeyin başının ne olduğunu bilmeden, herşeyin sonunu bilerek ya da bu durumlardan seçtiğiniz çeşitli kombinasyonlarda kendinizle boğuşup durursunuz.
insanlar bir bir manasızlaşır gözünüzde. Onlar sizin var ettiğiniz gerçekliğe ulaşamayacak ya da yok ettiğniz gerçeklikte kaybolmuş insanlardır. Bunları düşündükten sonra yalnız kalmayı yeğlersiniz.
Sonunda şartlar öyle bir hale gelir ki, yalnız kalmanız ve kendinizle ilgili şeyleri düşünmeniz kaçınılmaz olur.
Hemen ardından kendinizi bencillikle suçlamanız gelir. Muhtemelen daha evvelde başkalarında gördüğünüz size göre bir kaç saklanması gereken şeyin sizi sinir ettiğini farketmişsinizdir. Bu şeyin aslında size var olduğunu gördüğünüzde siniriniz geçer ama bir müddet sonra bu seferde kendinize kızmaya başlarsınız.
Tabi bu kadar birbirine bağlı düşünceler üretmek için piskolojik bir sıkıntınız olmalı ya da olduğuna inanmanız gerekmelidir. Eğer piskolojik bir sıkıntınız olmadığını bilip, olduğuna dair inançlar beslemeden edemiyorsanız yine muhtemelen sıkıntınız kendinizle ilgili ama sizi deli etmeye yetmeyen bir sıkıntıdır. Akıllı halinizle size daha çok eziyet edebileceği için deli olmak istersiniz.
Sağlıklı bir bünye kendisi ile bu kadar uğraşmayı gereksiz görür, inanın. Tabi eğer daha evvel bu tip şeyleri düşünmüş değilseniz ya da yakın zaman içinde bunları düşünmekten kaçmak için çabaladıysanız; düşmüşsünüzdür. Çok uzağa değil içinize düşmüşsünüzdür.
inandığınız değerleri sorgulamışsanız, düştüğünüz yerde oturup uzun uzun beklemiş arkanızdan gelenlere önünüze geçenlere bakmışsınız demektir. Nerede olduğunuzu farketmek bir yana aslında kaybolduğunuzu anlaşmışsınız demektir.
Sıkılır durursunuz işte bu halde. Çünkü kaybolduğunuzu bilmekten başka yapabileceğiniz tek şey oturup sıkılmaktır. Her hangi bir eyleme girişmek kayıp halinizle size manasız gelir. Herşeyin başının ne olduğunu bilmeden, herşeyin sonunu bilerek ya da bu durumlardan seçtiğiniz çeşitli kombinasyonlarda kendinizle boğuşup durursunuz.
insanlar bir bir manasızlaşır gözünüzde. Onlar sizin var ettiğiniz gerçekliğe ulaşamayacak ya da yok ettiğniz gerçeklikte kaybolmuş insanlardır. Bunları düşündükten sonra yalnız kalmayı yeğlersiniz.
Sonunda şartlar öyle bir hale gelir ki, yalnız kalmanız ve kendinizle ilgili şeyleri düşünmeniz kaçınılmaz olur.