|
|
#21
24 December 2008, 11:19
|
|||
|
|||
Cvp: ATATÜRK Şiirleri
EBEDİYYET YOLUNDA Fecre benzettiği bayrakla kefenlenmiş Ata, Çıktı bir kor gibi mermer kapısından sarayın. Gönlümüz, bayrağı öğrendiği günden beri ta, Duymamıştır bu kadar hüznünü yıldızla ayın.  Gidiyor, gizleyerek sır gibi bizden sesini, Çıkıyor, ilk olarak bir yola Başbuğ bizsiz. Biz ki dünyada bırakmazdık onun gölgesini, Bu ne hicranlı seferdir ki beraber değiliz. Sen ki Gayya'ya düşen bir nice milyon Türk'ün Dehşetinden sararırken yüzü yaprak yaprak,Onu bir anda çevirmiştin ölümden daha dün,Tunç elin, yalçın iradenle, kolundan tutarak.. Ve bugün bir nice milyon geliyor bir yere de Ebedî yolculuğundan seni döndürmek için, - Seni hicranlı yolundan alıkoymak nerede? - Gücü ancak yetiyor kabrine yüz sürmek için! ~ Faruk Nafiz ÇAMLIBEL ~ 
|
|
#22
24 December 2008, 11:19
|
|||
|
|||
|
Cvp: ATATÜRK Şiirleri
MUSTAFA KEMAL
Dünyada tabiatın binbir tecellisi var, Korkunç olursa kıştır,munis olursa bahar. Görmüşe benzer mi hiç bahsetsem ikisinden Birinin tipisinden, ötekinin sisinden. Bazen durgun denizin görürüm taştığını, Yükselen dalgaların göğe yaklaştığını, O dalgalar ki yılda yalnız bir gün şahlanır, Şahlandı mı ne kıyı, ne koy, ne yelken tanır.. Engini alt üst eden bu rüzgarların adına, Bazıları şimşek der, bazıları fırtına. Kara toprakta bir dev var geçmez ele. Sarsıntısından bilir insan: Zelzele.. Dalganın, fırtınanın yeri yurdu bu toprak Lazım mı ki her kuvvete ayrı ayrı ad komak? Bize sorsan onların hepsini bir ederiz, Sonra onun adına MUSTAFA KEMAL deriz... ~ Faruk Nafiz ÇAMLIBEL ~
|
|
#23
24 December 2008, 11:24
|
|||
|
|||
|
Cvp: ATATÜRK Şiirleri
ATAM
Bir yüz tanıdım, ruhuma nakşoldu zamanla, Bir yüz ki bütün hatları şimşekle doluydu, Ben yalnız onun resmine daldım heyecanlı, Benden çocuğum yalnız onun şi'rini duydu. Bir hüzne bürünmüştü cenazeyle düğünler, Bir damla yaş olmuştu denizler gözümüzde. Hasretle bakarken gecenin rengine günler, Seyretti yanan gözlerimiz fecri o yüzde. Tarih onun emriyle kımıldandı yerinden, Birkaç yıla toplandı hemen birçok asırlar, İsa eli geçmiş sanılır yurt üzerinden, Gül bahçesi olmuş dün ayak bastığı yerler. Ondan geliyor, her günümüz başka baharsa, Ondandır, ufuklarda ne ürperme, ne gam var. Kalbim nefesim dursa, düşüncem sona varsa, Dünyayı unutsam da unutmam bir Atam var... ~ Faruk Nafiz ÇAMLIBEL ~
|
|
#24
24 December 2008, 11:25
|
|||
|
|||
|
Cvp: ATATÜRK Şiirleri
ATATÜRK Üstümüze gece gündüz kol geren, Bize güzel iyi günler gösteren, Türk iline yeni baştan can veren Kimdir diye sorarlarsa: Atatürk. Yurdumuzu aydınlatan sabahlar, Düşmanlara korku veren silâhlar, Tersaneler, fabrikalar, tezgâhlar Göze çarpan her ne varsa: Atatürk. Tanrı gibi görünüyor her yerde Topraklarda, denizlerde, göklerde: Gönül tapar kendisinden geçer de Hangi yana göz dalarsa: Atatürk. Babasından önce onun adını Öğretiyor oğluna Türk kadını, Ondan aldık yaşamanın tadını, Bahtiyarız, bahtiyarsa Atatürk... ~ Faruk Nafiz ÇAMLIBEL ~
|
|
#25
24 December 2008, 11:26
|
|||
|
|||
|
Cvp: ATATÜRK Şiirleri
ON KASIM'LARDA YÜRÜMEK Atatürk'üm işte 10 Kasım yine Dalgalanır ağaçlarla oğullar Dalgalanır oğullarla nineler Dalgalanır ninelerle genç kızlar Özlemin ta yüreğime işlemiş Seni bulmak, seni görmek için ben Bütün toprakaltıyla barışacağım .. Ereceğim sana usta, barışta, başarıda Öyle Güçlüsün ki Güçleneceğim Öyle yücesin ki, yüceleceğim Düşüne düşüne seni kocaman kocaman Dağlara, dağlara karışacağım .. Ozan mıyım, ordu muyum, su muyum anlaşılmaz Çağlar upuzun allığı yüreğimde ülkünün Sanki bayrak bir kalemdir, sanki gökler bir kağıt Sanki ellerim gece Sanki ellerim gündüz Yazacağım seni daha, bir daha Ben senin ölümünle yarışacağım ... ~ Fazıl Hüsnü DAĞLARCA ~
|
|
#26
24 December 2008, 11:27
|
|||
|
|||
|
Cvp: ATATÜRK Şiirleri
MUSTAFA KEMAL'İN OĞLU
Mustafa Kemal'in oğlu diyorlardı ona. Sırtını okşamıştı Mustafa Kemal bir sabah erken. Geçiyordu paşalarla beylerle, Su içmişti tarlasından şuncağız. Öbür çocuklardan ayırmıştı kendini artık, Adını duyuyordu yüreğinde ateşçe, Soluk alırken, ekmek yerken.. Köyün yetimiydi, ölmüştü babası Çanakkale'de, Kale gibi tutardı omuzlarında başını. İnce bacakları altında koca ayakları vardı Sarıydı, kuruydu bozkırda bir çalı kadar, On üçündeydi ama, göstermiyordu yaşını. Bir zaman sonra top sesleri duyuldu uzaklardan, Al al oldu dağların moru. Eli silah tutanlar girmişti cephelere bir bir, Kadınlar, çocuklar, dedeler toplandı cami avlusuna Sordu cümlesi birbirine ne yapak? Ansızın düşman askeri görüldü çayırda, Geldi çattı köye gavurun zoru. Devrisi gün bir haber ulaştı evlere, samanlıklara Alanda ismi yazılacakmış herkesin. O saat bir yangın sardı Mustafa Kemal'in oğlunu, Kimi Kadir diyecek, kimi Mıstık, kimi Özdemir.. Ankara'dan gelen rüzgarlar önünde, Ankara'ya uçan şahinlere karşı, O, ne desin? O, Mustafa Kemal'in oğlu, nasıl söyler Adını, bir avuç düşmana? Mustafa Kemal'in oğlu yenilmez, tutsak olmaz, Adını vermez süngüler altında, Kellesini verse bilem. Hem ağaç ağaçtır; öküz öküzdür, İsim yakışmalı cana. ............ Bayrak mıydı ne, kartal kanadı mıydı ne, Ses verdi göklerden adı. O yürüyordu, köylünün dehşeti büyüyordu peşinde, Büyüyordu gövdesi, Büyüyordu dağ kadar. Dur diye haykırdılar, namluları çevirip üstüne, Durmadı... ~ Fazıl Hüsnü DAĞLARCA ~
|
|
#27
24 December 2008, 11:27
|
|||
|
|||
|
Cvp: ATATÜRK Şiirleri
MUSTAFA KEMAL'İN KAĞNISI Yediyordu Elif kağnısını Kara geceden geceden. Sanki elif elif uzuyordu, inceliyordu. Uzak cephelerin acısıydı gıcırtılar, İnliyordu dağın ardı, yasla Her bir heceden heceden.. Mustafa Kemal'in kağnısı derdi kağnısına. Mermi taşırdı öteye, dağ taş aşardı. Çabuk giderdi, çok götürürdü Elifçik, Nam salmıştı asker içinde.. Bu kez yine herkesten evvel almıştı yükünü, Doğrulmuştu yola önceden önceden .. Öküzleriyle kardeş gibiydi Elif Yemezdi, içmezdi, yemeden içmeden onlar. Kocabaş, çok ihtiyardı, çok zayıftı. Mahzundu bütün bütün Sarıkız, yanı sıra Gecenin ulu ağırlığına karşı Hafiftiler, inceden inceden.. İriydi Elif, kuvvetliydi kağnı başında. Elma elmaydı yanakları, üzüm üzümdü gözleri. Kınalı ellerinden rüzgar geçerdi daim; Toprak gülümserdi çarıklı ayaklarına Alını yeşilini kapmıştı, geçirmişti Niceden niceden .. Durdu birdenbire Kocabaş, ova bayır durdu. Nazar mı değdi göklerden ne? Dah etti, yok. Dahha dedi, gitmez Ta gerilerden başka kağnılar yetişti geçti gacur gucur. Nasıl durur Mustafa Kemal'in kağnısı? Kahroldu Elifçik, düşünceden düşünceden .. Aman Kocabaş, ayağını öpeyim Kocabaş Sür beni, öldür beni, koma yollarda beni. Geçer, götürür ana, çocuk, mermisini askerciğin Koma yollarda beni, kulun köpeğin olayım. Bak hele, üzerimden ses seda uzaklaşır, Düşerim gerilere iyceden iyceden .. Kocabaş yığıldı çamura, Büyüdü gözleri büyüdü, yürek kadar. Örtüldü gözleri, örtüldü hep. Kalır mı Mustafa Kemal'in kağnısı bacım, Kocabaş'ın yerine koştu kendini Elifçik, Yürüdü düşman üstüne yüceden yüceden... ~ Fazıl Hüsnü DAĞLARCA ~
|
|
#28
24 December 2008, 11:28
|
|||
|
|||
|
Cvp: ATATÜRK Şiirleri
KAHRAMAN
Gölgen bir nur işledi güneşe vardığı gün; Seni gördük sesimiz Hakk'a yalvardığı gün, Seni gördük, bir mazi dağları sardı ses ses, Bir Akdeniz dalgası buldu içinde herkes.. Sana çıkar bu yurdun ararsak son yolu da, Kutlu bir Tanrı oldun güzel Anadolu'da. O kadar eskisin ki şimdi ruhumuzda sen, Bulursun bu sevgide asırları istersen. Ararsan bakışında uzun ovalar erir, Dinlersen gönül denen yüce dağlar ses verir. Bir dünya, bir millete düşman olduğu zaman Sana büyük hızını verdi nabzındaki kan.. Dört sınırın ucunu getirdin bir araya, Dört bucak sevgisini topladın Ankara'ya. Sesin, bir tılsım gibi, yurdu dolaştı yer yer Ve senden öyle keskin hız aldı ki gönüller. Yüzyılda giden vatan bir anda geri geldi, Sonra sanki ruhundan kartal sesleri geldi; Sanki yeni bir ışık süzüldü gözlerinden Ve bir fert, tek başına, bir millet yarattın sen. Bastığın yer tarihten yer alırmış, yok, değil: Bir gününe bir tarih bağışlasak çok değil! Çok değil, kanımızın rengini süze süze, İsmini döğmelerle işlesek göğsümüze.. Çok değil göğsümüzün içine çizsek seni, İsterse bundan sonra ufuk yansın, gök yansın; Çünkü sen bu milletin umduğu kahramansın.. Gölgen bir nur işledi güneşe vardığı gün; Seni gördük sesimiz Hakk'a yalvardığı gün... ~ Fazıl Hüsnü DAĞLARCA ~
|
|
#29
24 December 2008, 11:28
|
|||
|
|||
|
Cvp: ATATÜRK Şiirleri
BÜYÜK MİSAFİR
Bir sevinç incilemiş gözleri yaşlar yerine, İzi üstünde gül açmış kapanan her yaranın. Bir bahar yağmuru halinde derinden derine Çağlıyor her yanı alkışla yeşil Marmara'nın. Bu misafirdir, inan memleketin neyse varı, Böyle bir yüz mü görür bir daha fâni ömrün? Gelin ay Bahr-i Muhit'in köpüren dalgaları, Kırk asırlık yolu bir hızda alan Türk'ü görün... ~ Fazıl Hüsnü DAĞLARCA ~
|
|
#30
24 December 2008, 11:29
|
|||
|
|||
|
Cvp: ATATÜRK Şiirleri
ANIT KABRİN KAPISI Bu kapı başlar çok uzaklardan, İzmir'de, Akdeniz'de, Dört nala köpürürken atlarınız, Kılıçların parıltısındaki haklardan. Bayrak bayrak olmuş şafaklardan, Göklere sığmaz Allah Allah sesleri, Geçer Hürriyet ebemkuşaklarında Taklardan. Mübarek ırmaklardan Yıkanmış yemyeşil muradınız Kavaklara sizden varılır şehitler Mustafa Kemal'e kavaklardan... ~ Fazıl Hüsnü DAĞLARCA ~
|
Normal
