#1
|
|||
|
|||
Şİİrİn GÖĞÜslerİ
ŞİİRİN GÖĞÜSLERİ Korkuyorum şiirin göğüslerini emerken.
Mavisi silindi gökyüzünün ırmağın ötesinde hızlı adımlarla el sallayamadım dudaklarına seni bıraktığım kente kızıyorum şimdi ay ışığında yürüyemediğimiz kale kapılarına. Sahne: korkuyorum göğüslerini emerken şiirin. İmgeler duyun terk ediyorum kenti yaratmak için en büyük kalabalığı menekşe çoğaltıyorum martı seslerinde yeniden maviye boyuyorum göğü. Sahne: göğüslerini emerken şiirin korkuyorum. İçiyor geçmişin kuyusu seni de aşka dönüyorum o en büyük şiire yalnızlık bin damla kumsala düşen su eski bir yosun göçmen gölgede. Perde: şiirin göğüslerini emerken korkuyorum. |