|
|
#1
11 January 2009, 18:56
|
|||
|
|||
Çamurla Sıvadım Yüreğimi
Sevdamın damarı sızmış Nil’in kollarına
Sarmış dallarımı çok uzaklara taşıyor sular Bir kadın kumlara saklamış yorgun ruhunu Güneşli bir gün akıyor terli avuçlarımdan. Hüzünlü bir göğü sırtladım içli yüreğime İçten içe tutuşan bir zamanı tüketiyorum Direkleri çürümüş yaşlı gemiler gibiyim Aşkın alevinde titrek göğsümü ısıtıyorum. Ruhunun büklüm duvarlarına as şiirlerimi Gönlünün duru göletlerine çevir sözlerimi Haylaz bulutlar gibi yağarım bir gün ülkene Çözeriz hazin bekleyişlerin şifresini birlikte. İstersen sök at içinden arsız elem çiçeklerimi Ek suskun ruhumun ovalarına menekşelerini Ay ismini örtsün, unutayım ömür öpüşlerini Gecenin çıkmazlarında bulamadıkça ben seni. Yorgun omuzlarımda sabahladı yine keder Yürürken saatlerin koridorlarında geceler Aşkın aksine sarıldım yar, uykularda dünler Çamurla sıvadım yüreğimi, bitti mevsimler 
|
Normal
