İkbal Gürpınar Şiiri

[EyşaN]

Yoktur Ana,Adanalı yetimler,
Bağrım yandı,gözler mahsun melek kız.
İkbal Ana,Gürpınara dediler,
Gönlü güzel,kendi güzel melek kız.
Viraneydi evler ,umut yıkılmış,
Ana garip ölmüş,baba yok olmuş.
Kimse yok mu gelmiş,evler pak olmuş,
Gönlü güzel kendi İkbal melek kız.
Işık ,feza ,tv hakka sevdalı,
Ufuk açar ,gençlik ağzı dualı,
Üsküdarda dernek İkbal hülyalı,
Gönlü güzel,kendi güzel melek kız.
Ana gibi yürek,İkbal Gürpınar,
Nerde mazlum varsa,kimse yok mu var,
Adam gibi şefkat,yüzler gül açar
Gönlü güzel,kendi İkbal melek kız
İhlas vardır,hissedilir bakınca,
Yüzü güler,yardım için çıkınca,
Kanatlanır,yardım derde akınca,
Gönlü güzel,kendi güzel melek kız.
Ömer sevinçtenmi kalem yazmıyor ?
Muhabbete iksir İkbal gezmiyor,
Gönül esintisi kalbi bozmuyor,
Gönlü güzel kendi İkbal melek kız