|
|
|
#1
26 December 2008, 14:03
|
|||
|
|||
bugece ağladım anne
Meger ne zormuş hayat anne
Sen gidince anladım Hayatın acımasız oldugunu Gözelrinde buldugum o sevgi yok artık Hayatta hiç kimsem yok artık Babamda gitti oda yalanmış anne Şimdi aglıyorum odamda Bir resmine bakıyorum, bir gözyaşıma Geçmişi arıyorum anne, seni arıyorum Her akşam aglıyorum sessizce Allah'ıma dua ediyorum binlerce Sen gelmezsin bilirim Gittin dönmemek üzere Ama bende gelecegim anne Yaşamak ölmekten beter Sen yoksan bana heryer mBabam gitti,beni bırakıp gitti anne Sanki bir yabancıydı bakışları Koşup boynuna sarılmak istedim Elinin tersiyle vurdu anne Yüzüme degildi o tokat kalbimeydi Herkes bir tokat vurdu Düşene vururlarya işte o biçim anne Sen olsaydın böylemi olurdu Başımda elin kalbimde sevgin olurdu Dünya bana cennet olurdu anne Sende o cennetin en güzel melegi Ama yoksun lanet olsunki yoksun İlk kez bir sözünü tutamadın anne Hani demiştinya hiç gitmeyecem diye Herşeyinle gittin Bana hasret bıraktın,özlem bıraktın Çekilemeyecek acılar bıraktın anne Ben işte ben o acılarla yaşıyorum Her sabah resmine bakıyorum Her sabah her an aglıyorum anne Bu gecede agladım Sorma anne günlerimin nasıl geçtigini sorma Hergün aglamaklı oldugumu bilme Uzat elini,uzat kalbini yakalarım belki Her gece baktıgım yıldızlarda seni Hiç susmayacak şekilde agladım anne ezar anne 
|
|
#2
26 December 2008, 22:21
|
|||
|
|||
|
Cvp: bugece ağladım anne
Şİİrİn Çok HoŞ SaĞol
|
 |
|
|
Normal
