![]() |
![]() |
#4
|
|||
|
|||
![]() ![]() Her gece sen girersin rüyalarıma Her gece sen paramparça olur uykularım Karanlığın koyulaştığı yerde kapımın çalındığını duyarım Sen yoksun kilitlenir dudaklarım Gözlerim karanlıklarda boşuna arar seni Sen yoksun. Sen yoksun yalnızlığımı kadehlere doldurup Tek başıma içmeliyim bu gece Kırmalıyım kapıları evleri ateşe vermeliyim Sen yoksun zaman git gide uzar Altmış saniye bir dakika Altımış dakika bir saat Ve sabahın olmasına beş saat var Beklemek bir çeşit ölmektir Sen yoksun bu bana her gece binlerce ölüm demektir Neden ayrılsın ellrimiz her akşam üstü Gözlerime acı bir karanlık düşsün Bir vapur alsın götürsün seni Bense vapurlar dolusu kederimle yapayalnızım Sen uzak bir körfezde özlemliği dalgın Kıyılarına çarpıp yerlerde dalgaların Neden ay karşılarında dalgalandığı zaman Başım omuzlarda olmasın Neden ellerim omuzlarımda değil Neden gözlerin aradığı zaman gözlerimi bulamasın Durup durup beni bu çaresizlik hançerliyor Bu yolların bu yerde ayrılması Uzayan kilometreler o sefil anlayışsız Bakışları insanların Dünya o eski dünya değil Şu uçsuz bucaksız evrende ne derdimizi dinleyen Nede bir anlayan var İki ömür değil İki ayrı ve büyük bir yalnızlıktır yaşadığımız Her şey her şey aslında başka renkte Gerçek olan şimdi senin yokluğun SEN YOKSUN. .. .. . |
|
|