|
|
|
|
|
#1
|
|||
|
|||
|
Varliginla yoklugun arasinda kalmayacagim artik
![]() ! sadece olmayacaksin... Sensiz kalma ihtimali olmayacak... aleyhine kurulmus cümlelerimin sonunda. Belki birkaç satir arasinda unutulacaksin bir müddet sonra. Içimden olmayacak ![]() bos bir kagidin gölgesine siginmayacak sana sitemlerim. Hani hep kizardin ya “Konus konus konus” derdin ![]() haykirabilir miyim simdi korkakligini. Biraktigin bu mavi düsleriyle avunan yalnizligi ![]() artik sahiplenilmeyecek olmanin buruklugunu yasarken haykirabilir miyim dersin![]() susar miyim gülüp geçer miyim yoksa ...?Aslinda alistirmaliyim kendimi hiç dönmeyecekmissin ![]() dönülmeyecek bir yerdeymissin gibi farzetmeli unutmali.Seni hiç tanimamis gibi yasamimi sürdürmeliyim. Var oldugum her yer askin sehri olmali artik yeniden sevmenin sevilebilmenin yeri her yer![]() zamani yasanan ve gelecek tüm zamanlar olmali benim için. Evet sayfalardan koparip bir bir savurmaliyim seniyasanmis tüm zamanlara uzaklasanher adimimla hapsetmeliyim bu anilar sokagina. Kopan takvim yapraklari sensiz geçen günleri saymamali yoklugunun güncesini tutmayi artik birakmaliyim. Her yeni güne seni getirmedi diye isyan etmemeliyim. Kabullenebilmeli hazmedebilmeli aldirmamalihatta sana hak verebilmeliyim. Bu satirlarla büyümeye baslamaliyim sirf senive çocuklasan bir aski kolayca unutabilmek için. Zira yoksun. Sanki benim hiç senim olmamis ![]() sanki bizi hiç yasamamisiz sanki ask denen o hoyrat sarkiyi mirildanmis ve sonra yarim birakmisiz gibi. Artik yeni bir sarki söylemenin vakti ![]() Yasanmisligina yitikligime hiç aldirmadan![]() Sanki benim hiç senim olmamis gibi....... |
![]() |
|
|