|
|
|
#171
|
|||
|
|||
![]() Sen geçiyordun yollarımdan ![]() Yollarıma hep aşk yağıyordu. Güller açıyordu bahçelerde ![]() Güllerin gölgesinde gözlerin gülüyordu. Gök yüzü ağlıyordu seherlerde ![]() Gül yapraklarına çiy düşüyordu. Yüreğime hep sen düşüyordun. Günler geçiyor ömrüm bitiyordu![]() Aşk bahçemde hep sen bitiyordun. Aşkı ben senle biliyordum. Seni anlatıyor seni dinliyordum.Hangi yola girsem sana çıkıyordum. Kaç pınar başında nefeslensem ![]() Kana kana seni içiyordum. Yüreğimde sen yollarda ben ![]() Aşk yağmurunda ıslanıp sana yürüyordum. Baktığım güllerde seni görüyordum. Sen bana geliyordun ben sana koşuyordum.Yollarımıza hep aşk yağıyordu... |
|
#172
|
|||
|
|||
![]() Dönerim Demiştin Soğuk bir sonbahar akşamıydı. Hava kararmış yağmur başlamıştı. Düşlerimize yağmur yağıyordu ellerimizi. Gözlerin donuk bedenin halsizdi. Gizli bir el kalkış hazırlanan otobüse binmek için seni sürükler gibiydi. Sanki kalmak istiyordun. “baharda dönerim” demiştin hatırlıyor musun ?” Sakin beni unutma bekle.” Ben seni unutmadım sevgili ben seni unutmadım. Bütün kış baharda döneceğin günün hayaliyle ısındım. Minik öpücüklerle uyandırıp güneşin doğuşunu gösterecektim sana. Çiçeklerin denizin kumasalın güneşin tadına birlikte varacak ![]() gün batımlarında denizle birleşen ufuk çizgisini birlikte seyredecek ay ışığında mutluluk şarkımızı söyleyecektik. Yalan değil kaçamak sevdalara takıldım yokluğunda bir süre. Sana benzeyen her şeyi sevdim ben. Sevdiği her şeyde senden izler vardı. Aradığımı buldum sandım ama yanıldım bulduğum sen değildin.Olmadık zamanlarda aklıma düştün zamansız yaralandım. Her sabah seni bulmak için yolara düşmek geldi içimden ama gidemedim . Yalnızlığın acısıyla gurur satın alır oldum her gece. “Gelir” dedim kendi kendime “Söz verdi gelmesi gerek.” Bekledim.Kendimi param parça hissetim ama yine de sana kızamadım. Unuttum kötü sözlerini Unuttum kapında bekletildiğimi. Unuttum telefonlarıma cevap vermediğini kavgalarımızı unuttum. Bir tek seni unutmadım sevgili bir tek seni unutamadım. Hep dönmeni bekledim. Zamanla alıştım acılara ölüm ilanlarında kendiliğinden siline adreslere. Alıştım sevdiklerimin yokluğuna. Ama yalnızlığa alışamadım hasrete alışamadım sensizliğe alışamadım.Hep dönmeni bekledim. Olamadı gülüm bir araya gelemedik. Oysa daha yolun başındaydık tomurcuktuk daha çatlamaya hazır. Bahar gelmeden ayrıldık. Şimdi artan yalnızlığım büyüyen yokluğu var . duvarlarda gözlerinin izi kapı kollarında parmak izlerin saklı.Sen neredesin sevgili varlığın nerede ?. bir mevsim döndü sen dönmedin .Düşlerim böyle dağınık değildi eskiden. Kara bulutlar gibi kümelenip bir yere acılarım yüreğimde çöreklenmişti gece yarılarında. Özlemlerim hiç bu kadar olmamıştı gün ışığına. Hasret bu kadar büyümemişti. Şimdi göçebe olmuş yüreğimle her sabah yeni yolculuklara çıkıyorum. Umudun türküsünü söylüyorum öksüz bakışlarımla..... |
|
#173
|
|||
|
|||
![]() Bir gün hayatımdan ördürürcesine çıkacaksın. ve ben seni hep son günkü halinle hatırlayacağım. seni en güzel halin neydi diye düşünüyorum. Ve içimden bir ses yıllar öncesine götürüyor beni ... Seni her halükarda içimde hissedebiliyorum. İşte olayımın en güzel yanı bu. Sen ne kadar anlayabilirsin bilemiyorum. Ama benim gibi her şeyden ve herkesten uzak bir hayatın olmasaydı bunun ne demek olduğunu anlardın. Seni anlıya biliyorum sevdiklerin ve sana destek veren herkesin yanında ağlamak bile senin doğal. Benim için lüks olan her şey sana doğal geliyor. Şimdi yatıyorsundur. Bir sigara yakmış yatağının ucunda yaşadıklarını ve benim sana söylediklerimi ve hatta yaşadıklarının bir hata olduğunu düşünüyorsundur. Kanayan yarayım senin için biliyorum. Bir hata. Bir yanlış. Oysa sadece sevmiştim seni. Hala aklımın bir ucundan çıkmıyorsun. Son kez çıkmayan olacaksın. Seni asla unutmayacağım. Yerlerde sürünüp yok olsam evlenip çocuk sahibi olsan ve adım bir yana dünyada olduğumu unutsan ben yine bıraktığın yerde olacağım. Parktaki çocuklara bakıp seni yaşayacağım. Söküp atmam gerek içimden seni. Hayatımın kalanını sensiz yaşamayı öğrenmeliyim. Ve öyle ki hiç sızlamamalı içim seni gördüğümde. Sen utanmalı sen başını eğmelisin. Yaptıklarından utanmalı iliklerine kadar üşümelisin yazın kavurucu sıcaklığında... Ama olmaz bunu sana yakıştıramam. Sen bunları yaşamamalı görmemelisin. Korkma yavrucuğum ben gizli bir köşeden seyreder sonra usulca kaybolurum. Sen hiç görmezsin beni. Belki bir gün ortak bir tanıdığımızdan haberlerimi alırsın. Olur da hakkımda kötü bir şeyler duyarsan ne olur kulak asma yalandır mutlak. Senin üzülmen için söylenmiştir. İçim yanıyor kimseye anlatamıyorum. Hoş sen bile anlayamadıktan sonra kim anlasın. Bana güldüklerini biliyorum bunu iliklerime kadar biliyorum. Varsın olsun gülsünler ben biliyorum içimdekileri. Yorgun bedenimi yıldızlara taşıyacaklar bu benim en mutlu günüm olacak. Sevdiklerimi oradan görebileceğim. Bir kahve telvesi bir sigara dumanı kadar yakın olacağım sana. Sana ve sevdiğim tüm insanlara. Son bir sevgi son bir mutluluk yakaladım seninle belki de çok kısaydı kimileri için. Nereden bilsinler benim için bir ömre bedel olduğunu. Ben gözlerimde yaşadım bu aşkı ve yine gözlerimde bıraktım umutlarımı. Bunları bir gün okuyacak mısın? Okurken ağlayacak mısın bilemiyorum. Ama beni anlayabilmen için çok zaman geçmesi gerekiyor belki yüzyıllar. Yalnızları oynuyorum sen bile farkında olmadan. İşte ben buyum kimsenin istemediği kimsenin anlamadığı. Anlamak istemediği. Uykuların en tatlısı senin için olsun canımın içi... |
|
#174
|
|||
|
|||
|
Çıkacaksın bir yerlerde karşıma...
Yüzüne hasret bıraktığın günler geride kalacak. Gözlerine bakıp yine eskisi gibi gülümseyeceğim sana. Hiç bir şey olmamış gibi... Eski güzel günleri hatırlayacak belki dolacak gözlerimiz ama kavuşmanın mutluluğu susturacak ikimizi. Kız kulesini ne yaşadıysak hepsini tekrar tekrar yaşayacağız. Sanki geleceksin... Unuttuğum yüzün vefasız gözlerin bakacak bana yeniden. Bıraktığın o küçük kız büyüdü artık göreceksin. Hesap sormak bile zor gelecek bana. İçimde büyüttüğüm onca acıya rağmen göreceksin sevgiyi yüreğimde. Sanki geleceksin... Pişman olup af dileyeceksin benden. Kaybettirdiklerini anlayacaksın belki ama çok geç olacak biliyorsun. Ya senin kaybettiklerin? Hiç kimse sevemeyecek seni benim seni sevdiğim kadar. Hiç kimse savaşamayacak yıllarla benim gibi ve hiç kimse benim kadar özlemeyecek seni... Anlayacaksın vefasız sevgili... Sanki geleceksin... Sileceksin yılların özlemini. Bir şans Senin bana vermediğin o şansı benim sana vermem için yalvaracaksın. Ben yaptım şimdi sen yapacaksın Ve öğreneceksin sevgili aşkta gurur olmayacağını. Sanki geleceksin... Çıkacaksın karşıma... Yürekse yürek Acıysa acı hemde en büyüğü. Ben öğretemedim sana sevgiyi.silemedim kalbinden nefreti. Taşlaşmış o kalbinin duvarlarını benim sevgim yıkamadı. Evet sanki geleceksin ve bana yanıldığımı göstereceksin taş kalpli sevgili. Bir gün evet bir gün geleceksin... Geleceksin kendi ayakların getirecek seni bana. Hayal değil Sen sanıyorsun ki hala seviyorum seni. Hala deli gibi tutkunum sana. Ama haklısın sevgili. Kendime bile söyleyecek cesaretim olmasada doğru olan bu. Ama farketmez artık yosun gözlüm. Onca acıyı unutmadım. Daha hesabını soramadım. Geleceksin biliyorum ve ben bekliyorum... Nasıl birşey anlamıyorum Sanki geleceksin... Sanki çıkacaksın biryerlerde karşıma...bekliyorum vefasız sevgili.... |
|
#175
|
|||
|
|||
![]() Gözlerin geliyor aklıma şimdilerde ![]() Ben camın önünde seyre dalmışken ıslak sokakları ![]() Islak kirpiklerim çocuk bakışlarını özlüyor... Yangın büyüten yağmur ıslatan sokakları ![]() Dışarısı serin soğuk dışarısı![]() Kimbilir kaç sokak çocuğu şimdi ![]() Köprü altında ıslak aç ve yalnız![]() Soğuğun anlattığı masallarla dalıyorlar uykuya ![]() Yangın büyüten yağmur devam ediyor yağmaya ![]() Yüreğim bir yangın yeri ![]() Herşey kül oluvermiş ![]() Ve yüreğim bir yangın yeri Yağdıkça yağmur ![]() Her damlası düştükçe yere Biraz daha acıyor yüreğim ![]() Vazgeçmek mi? Senden mi? İmkansız desem İnanır mısın? Ta ki şiirlerim Ay'da okunana kadar Seni sevmeye Ve senin için yazmaya devam edeceğim desem; İnanır mısın? Bu sevgim kadar saf ![]() Ve sevgim kadar dürüst bir itiraf ![]() Yangın büyüten yağmur altında ![]() Ağladığım anlaşılmadıkça ![]() Dolaşırım aylak aylak sokaklarda ![]() Senin için yazdığım şiirler dudaklarımda ![]() Islanır yanaklarım Yağmur ve gözyaşlarıyla ![]() Yangın büyüten yağmur Nasıl daha çok yüreğimi yakarsa ![]() Söndüremez hiç bir sevgi bu yangını ![]() Senin şefkatin ve sevginden başka..... |
|
#176
|
|||
|
|||
![]() Bırak ! parmaklarımda kanayan acılar ben de kalsın. Sen kumral perçemini dökme boyun büküşlerime. En derin ve acıklı şarkılarda nota olmasın zaafım. Sen sözleri al giderken mektuplar açılmasın. Uzat ellerini toprağıma değsin dalların yeniden doğmak için yağmura değil de sana susadım!! Dökülsün saçların güzel yüzün saklansın asi bir şelalenin azizliğine uğrasın göz yaşların kapansın kirpiklerin gömülsün son bakışım retinana kaşların kemanıma tel olsun dur / konuşma!! sesim !sesinde uykuya dalsın Yok geçmiş! yok yaşanan hiçbir şey hamasetli bir doğum öncesidir an sus ! gül açsın gül dudağında nefesim kolye olsun ak gerdanında Yorulma ! saklanma bir bilinmeze şimdi papatya zamanı aç zülfünü / yeşile inat ! beyaz sayfalara beyaz kalemle şiirler yaz ! dök içini aksın satırlara iltihap geçmiş tuz bas yaralarına ! acıt kendini ve en kirli yanına al beni SuS ! konuşma bir kelime bin anlamdır artık bak ! gözlerim kan çanağı uykusuz düşlerim yolcudur sana uzat ellerini ! avuçlarımda masum bir çocuk heyecanı sorular sorgulargeri dönülmez göçe kanatlı kalan her şey bizim için -sus!! sadece sev beni Duvarda asılı sazım kadar dostumsun kalemim kadar arkadaşım şiirlerim kadar sırdaşım ve annem kadar sevdiğimsin!! SuS !ağlatma eksik şiirler gibiyim tamamla beni! |
|
#177
|
|||
|
|||
![]() Sevmekten korkma beni Ben gelincik değilim Korkma dağılmaz yapraklarım Karışmam rüzgara Asıl sevmezsen kırılırım. Hadi korkma Tut ellerimden Çocukluğuma götür beni Eski zor yıllara değil ama. Güle oynaya parka götürdüğün ![]() Kapımızın önünde evcilik oynadığım Anne değil En küçük En sevilen çocuk olduğum Hatta şımartıldığım ![]() Annemin balkonumuza kurduğu salıncakta Umarsızca sallandığım çocukluğuma Göğe değercesine. Sokakta ağlarken bulduğum o yavru kediyi Bodrumda Kapımızın önünde Ya da banyoda değil Odamda beslediğim Onu şefkatle ısıttığım çocukluğuma. Kaygısızca okul yolunu tuttuğum Çocukluğuma götür beni hadi Ve büyük bir sevinçle eve döndüğüm Eski zor yıllara değil ama. Eğer öyleyse Vazgeçtim çocukluğumdan. Vazgeçtim Yemyeşil çimlerde yuvarlanmaktan Kucak dolusu çiçekler toplayıp Rengarenk saçmaktan gökyüzüne Vazgeçtim. Eğer o eski zor yıllara götüreceksen beni Ben vazgeçtim çocukluğumdan. Bırak elimi! |
|
#178
|
|||
|
|||
![]() Gidiyorum buralardan yalınayak ve üzgün önümdeki uçurumlara aldırmadan varsın hayallerim kurduğum yerde kalsın o gerçekleşmeyen hayallerim. ardımda yaralı bir yürek kederli bir ömür ve yoksul anılar bırakarak çekip gidiyorum sevdiğim hoşçakal gönlümün nazlısı bağrımın sızısıhoşçakal gidiyorum başım önümde gözümde nem duramam artık ey aşk ey sevdiğimhüzne ve kedere boğulduğum bu şehirde duramam hiç bir anı kabul etmiyor beni bedenim buz gibi soğuk yüreğim param parça keder kış kadar soğuk ellerim ardımda yoksul bir sevda ve bana ait ne varsa bırakıp gidiyorum sevdiğim hoşça kal anlımın yazısı kaderimin küskünühoşçakal bütün yaprakları dökülmüş dalları kırılmış bir ağaç gibi hıçkırarak ve bırakarak ardımdan sırtımı yasladığım çınar ağacını yaslı meçhule giden acılar yüklü bir gemide uğuldayan rüzgarlara sarıp sesimi şarkıların sustuğu aşkların vurulduğu limanlara gidiyorum sevdiğim hoşça kal kırık sazım sevdamın yaralı türküsü hoşçakal bir yıldız daha kaymadan gözlerimden yüreğimden bir arzu daha sönmeden gidiyorum ey aşk ey sevdiğim bir daha yağmamalı bu ihanet yağmurları ağlamamalı bu yürek bir daha bir acıyı başka bir acıyla sarıp alıp dağların ve yıldızların gölgesini yüzümde kış bakışlarımda karyorgun akan bir ırmak misali kimsesiz sokaklara bırakıp yanlızlığımı gidiyorum sevdiğim hoşça kal gecelerimin yıldızı karlı dağların yalnız kızı hoşça kal bütün borçlarını ödedim bu sokakların alacağımı aldımgeri dönmez bir mevsimdeyim artık duramam ey aşkbu şehre sığamam bu hüzünle yoksa acılar üşütür beni kar kavurur anılarımı donar bakışlarım üşürüm... üşürüm ey aşk sorma nereye hangi dağın ardına?ne kadar uzağa varır yolum? kim yoldaş olur bana ? dönüp gelir miyim yine bahar geldiğinde ? çiçek açtığında mor dağlar sorma hosçakal iki gözüm gönlümün sultanı yar her sabah gülüşünden öptüğüm saçlarını okşadığım her gece hoşçakal artık vakit tamam sazımdaki hüznü içimdeki sızıyı boynu bükük karanfilimi ve yüreğimin yangınını bırakıp rüzgarlara sırılsıklam yalnızlığımı alıp yanıma gidiyorum hoşça kal bağrımın ateşi kalbimin ahı mühür gözlü yar hoşçakal |
|
#179
|
|||
|
|||
![]() Gözlerim boş bakıyor gittiğin yola sanki Bu seni son görüşüm unutmalıyım belki... Gidiyorsun şimdi…elime koyup dünden kalma umutlarımı 'affet' 'unut' deyip gidiyorsun bense bakıyorum bomboş gözlerle yüzüne ![]() öpüp sarılasım geliyor zincirlerim çıkıyor ortaya bağlıyor elimi kolumu kabuğuma çekiliyorum aniden çığlık çığlığa bağırmam gerekirken… Ama alıştım bir tanem Sensizlik şimdiden çok zor geliyor Ama yürüyemem ki ben şimdi Bacaklarım koşmakta otobüsün ardından delice Konuşamam ki artık Dilim lal olmuş sana susmaktan Ve bedenim ölmüş Kanamaktan… Kalırsan uzakta bir gün karanlıkta Kimsesiz bir çocuk gibi sessiz Ah bir başka olur yine seni sevmesi Karayazılım yüreğim buruk gözlerim yaşlı ama yine severim Kara gecene güneş olurum yüreğim yaslı ama yine severim Ben severim sen bilmesende Ve beklerim dönmesende Oralarda kırılıp incinirsen hissederim ben buralarda Gelemem ya yanına karayazılım Beklerim ömrüm boyunca |
|
#180
|
|||
|
|||
![]() Atla Gel!Ömrümün sonuna kadar bekleyebilirim seni;ama ne olur |
![]() |
|
|