|
|
|
#1
11 January 2009, 16:56
|
|||
|
|||
qeL Artık.
Sen giderken sessizdim aslında.Göz yumdum gidişine.
Bilemedim sensizliğin bu denli canımı yakacağını. Ama geçen her saniye vurdu yüzüme sensizliği. Sensizlik tenime değdikçe yandı canım. Nefessiz kaldığımı hissettim. Ardından yokluğunla gelen sessiz çığlıklar kulaklarımda sağır edercesine. Derdini anlatamamış seni seviyorumlar. sen yokken ben hep ağladım. Gözyaşlarımla damladın içime. Ağladıkça büyüdün,Büyüdükçe ağlattın beni. Ama sensizken sesimi duyuramadım kimselere Haykıramadım yokluğunu.. seni nasıl özledim bir bilsen içimdeki hasret hergün biraz daha boyumu aşıyor sanki.. geçen zaman seni biraz daha özletiyor hani derin sulara dalmak gibi birşey bu ve ben hergün biraz daha boğuluyorum çırpındıkça daha çok batıyorum ama ölemiyorum...... GEL ARTIK.... 
|
 |
|
|
Normal
