|
|
|
|
|
#1
22 June 2009, 11:15
|
|||
|
|||
Cevap: İLişme Yalnızlığıma ...
 Kendi sessizliğinde kulakları çınlayan, etten kemikten bir histir yalnızlık, hem korkak hem inatçı... Hiçbir düşüncenin kendi teorisini çürütmesine izin vermemek için, içine kapanıktır. Mutlak bir yitmişliğe giden merdivenin ilk basamağıdır, kararların alındığı bir karargah... Bundan sonrası; aynı nitelikteki adımların atılmasıyla bütüne gitme telaşıdır. Yitmişliğe gelindiğinde resim tamamlanır. Resimdeki nesnelerin tüm anlamı kişinin kendisi ile merdiven basamaklarında saklıdır. Yalnızlık da bir ilaç gibidir, kullanma talimatı içimizde gizli... Aşırı dozda (ruhu) öldürür... 
|
|
#2
22 June 2009, 11:15
|
|||
|
|||
Cevap: İLişme Yalnızlığıma ...
 Hayata yenikliğim Bildiklerinizden değil. Hani varya anlatamadıklarım, Kendimin bile bilmediği, Ondan işte tüm kayıplarım. Işıklar sönük. Ben neyin nöbetindeyim. Rüzgar bile kesti öfkesini. Ben neyin isyanındayım ki hala. Sessizlik en büyük çığlık bana. Uykusuzluğumun nedeni de derin çığlıkların. Ağrılı gecemde Ey, başa çıkamadığım dertler, Toplu intihar zamanı...
|
|
#3
22 June 2009, 11:15
|
|||
|
|||
Cevap: İLişme Yalnızlığıma ...
 İçimi kemiren bir duygu var... Sebebini bilmediğim bir yalnızlık duygusu,sebebini bilmediğim bir huzursuzluk...Önceden sadece geceleri ağlardım,artık gündüzde ağlıyorum.Eskiden sadece kendime kızardım,şimdi herşeye kızıyorum. Farkında olmasamda büyüyorum.Uzaklara olan özlemimde benimle birlikte.Bir "uzak" sevdasıdır tutturmuşum.Neden,niçin,niye? diye sormadan.. Hayata devam ediyorum.Hiç bir tat,hiçbir lezzet almadan... Etrafıma bakıyorum,zaman çok çabuk geçmiş.. Eskiye oranla daha çok insan tanıyorum,ama eskiye oranla daha yalnızım.Demek ki diyorum önemli olan çok değilmiş,önemli olan "ASIL OLAN" mış... Yoldayım henüz,eve gidiyorum.Kafamı kaldırıp şehre daldığımda bir kalabalık görüyorum... Bu kalabalık arasında ben yalnızım.Uzakta çok uzakta beni anlayan birisi var aslında,ama dedim ya çok uzakta... Yıldızlar bu gece de küsmüş Ankara'ya.Gökyüzünün o lacivertini örtü yapmışlar kendilerine.Belkide onların içindeki ışıkta sönmüştür.Tıpkı benim gibi..Tıpkı benim ışığım gibi... Hafızamı yokluyorum.Kimler vardı hayatımda,kimlerdi hiç ayrılmayacağım arkadaşlarım? Kimlerdi unutamadıklarım? Hani neredeler? Hayatımın neresindeler? Hayallerim, vazgeçilmezlerim...Sizlerdemi terkettiniz beni,sizdemi vazgeçtiniz benden? Yoksa benmi vazgeçtim sizden??? Neredesiniz hayallerim,hayatımın neredesindesiniz? Yada siz varsınızda benmi yokum?Cevap verin bana... Bir çığlık atıyorum gecenin karanlığında,geri dönmüyor bana.Boşlukta kaybolup yitiyor. Bir bakış atıyorum şehre,gözlerim aradığını bulamıyor...
|
|
#4
22 June 2009, 11:16
|
|||
|
|||
Cevap: İLişme Yalnızlığıma ...
 Sessizliğin sesini duyabiliyorum bugün Hiç ötmeyen kuşlarında Sustukça konuşuyorum Susarak konuşuyorlar sanki.. İyi de hissediyorum kendimi Damarlarımda hafif müzik Parmaklarımda biraz yorgunlukta var. Beyaz bir sayfa açılıyor gözlerimde Bacaklarımıda hissedemiyorum sanki yoklar Hissemediklerimi hissedebiliyorum artık Farklı bi duygu. Müziğin sesi arttı, Vücudumu ise ellerim dışında hissedemiyorum artık Yeni bir son gibi belki başlangıç. Hafızam ise yitik ve mutluyum.. Bir an..Bir an herkesin bana baktığını hissettim... Sonra yanımda kimse yoktu.. Yalnızdım...
|
|
#5
22 June 2009, 11:16
|
|||
|
|||
Cevap: İLişme Yalnızlığıma ...
 şimdi bütün geçmiş zamanları toplayıp gidiyorum sonsuz bir karanlığa doğru.. .. yarım kalan ezgilerimi de martılara bırakarak vuruyorum kendimi yalnız sokaklara.. ..her kente ayrı bir düş bırakıyorum artık ve salıyorum kendimi umulmaz sevgilere.. ..yalnızlık susuyor şimdi ve kendince gülüyor olur olmaz şeylere.. ..ben ise şarkılar söylüyorum sokak lambalarının gölgesinde.. ..kelimeler birer birer geçiyor aklımdan güneş aşıp giderken maviliklerden.. ..bazen öyle bir hüzün büyüyor ki içimde kendimi akşam üstü sessizliklerine benzetiyorum...
|
|
#6
22 June 2009, 11:17
|
|||
|
|||
Cevap: İLişme Yalnızlığıma ...
|
|
#7
22 June 2009, 11:18
|
|||
|
|||
Cevap: İLişme Yalnızlığıma ...
|
 |
|
|
Hybrid-Şeklinde
