|
|
|
|
|
#1
22 June 2009, 11:19
|
|||
|
|||
Cevap: İLişme Yalnızlığıma ...
 Bırak Beni YaLnızLığıma. . ! Belki bir hayaldi öncesinde. . Adın konmuş aşk dilinde. . Bense senin sadece imkansızındım. . . Seni gördüğüm ilk anda başladı her şey ve sonrasında tanımadığım bir heyecan, tatmadığım bir mutluluk oldun. Gözlerimi kapadım, bu mutluluk hiç bitmesin istedim. Gözlerimi öyle sıkı kapadım ki sen giderken bile açmadım onları. Bir gün dönecek dedim. Evet bir gün dönecek ve ben gözlerimi tekrar heyecanla ve mutluluğa açacaktım. . Kelimeler tükenirken dilimde. . Bir sen bitmedin bak içimde. . Aslında bunu senden beklemezdim ki. . . Birinin hayata gözlerini kapaması ne demek bilir misin? Hayatla bağlarını koparması artık bir hayali yaşaması. İçindeki umudu hiç yitirmeden yaşatması.. Ve her sabah o hayalin gülüşü ile güne başlaması. . Hangi yalan. . ? Hangi sebep. . ? Cevabın yok. . Bitti demek. . . Kim bilir belki de ben senin korkularındım. . . Zaman geçiyor ve ben bu geçen zamana inat seni daha büyük bir özlemle, daha büyük bir sevgi ile bekliyorum. Gözlerimi açmak, gerçekleri kabullenmek istemiyorum. Ben kendi gerçeklerimi seviyorum, onlar yakmıyor canımı. Düşünsene geliyorsun kapıyı açıyorum karşımda sen.. Tek kelime etmeden sarılıyorum. Yine sana dokunmaya bile kıyamıyorum ve saatlerce seni izliyorum. . Zorundasın, zorundayız. . Sense hangi yolun sonundasın. . ? Belki de sakladığın birşey var. . . Biliyorum ki zaman ilerledikçe değişecek her şey. Kendi gerçeklerim kanatacak yaralarımı yeniden. Gözlerimi açarsam bu acı biraz olsun diner mi diye düşünüyorum. Senin istediğin gibi gidişini kabullenebilir miyim. . ? Şayet biri varsa aramızda. . Çığlıklarım yalnızlığa. . Bu ayrılık akşamında. . Gözyaşıma boğuldu dünya. . . Ve bir gün gözlerimi açtım. İşte o an canım hiç acımadığı kadar acıdı... Keşke gözlerimi hiç açmasaydım, keşke umudumu yok etmeseydim. Görmeye başladığım an umutlarımın bittiği, görmediğim zamanlarda anlamı olan şeylerinde anlamını kaybettiği an oldu. Seviyordum, sevginin kör olmak olmadığını da biliyordum. . Geçte olsa görmeye başladım. . Beni sevmediğini artık beni istemediğini gördüm. . Sonum oldu. . . Benim sonum senin doğum günün olsun. . Doğum Günün Kutlu Olsun. . ! Sorma bana sensizliği. . Sorma bana gücün yoksa! . . Gelen aynı. . Giden aynı. . . Bırak beni yalnızlığıma! . . 
|
|
#2
22 June 2009, 11:19
|
|||
|
|||
Cevap: İLişme Yalnızlığıma ...
 Neyim varsa sevdama dair; Yaşanmış,yarım kalmış Bırakıp gidiyorum. Kapıyı kapatmak kadar kolayca Yolları,kaldırımları Beni sana taşıyan vapurları,dolmuşları Beni senden koparıp alan Taksileri,caddeleri Bırakıp gidiyorum. Bir madalya gibi; Yanlızlığı koyup koynuma Çekip gidiyorum,bu kentten İLK OTOBÜSLE...
|
|
#3
22 June 2009, 11:20
|
|||
|
|||
Cevap: İLişme Yalnızlığıma ...
|
|
#4
22 June 2009, 11:20
|
|||
|
|||
Cevap: İLişme Yalnızlığıma ...
|
|
#5
22 June 2009, 11:20
|
|||
|
|||
Cevap: İLişme Yalnızlığıma ...
 Yine gidiyorsun hiç birsey bırakmadan Ve ben son kez bakıyorum ardından... ..... Eger aşk buysa sevgi buysa istemiyorum... Bu sehir sensiz yasanmaz oldu... Dayanamıyorum... Böylemi olmalıydı... Bizim yıkılmamıza yok olmamıza Ben mi(?) Sebep olmalıydım... Herşeye oldugu gibi bunuda sebep...Binlerce dert içinde ayrılık mı vurmalıydı beni... Sensizlik çok zor sevdigim çok zor ! Dayanmak diye bişey yok... Yoklugun acısı heşeyi siler atarmıs! Ne ümit...Ne umut... En ihtiyacın olanlardan uzak kalırmıssın ya senden çok uzagım,içimdeki acı yoklugun kadar gerçek... Hani herşeyindim Bensiz sen yoktun... Ayrılamazdık yar... Gül dudaklım,sihir gözlümdün... Nereye basımı cevirsem acı nereye baksam mutsuzluk... Gitgide tükenen bi sevgi.. Gitgide çogalan yalnızlık... Hayat düşündügüm kadar adil degilmiş!!! Yada ben hayat için hiçbirsey düşünmemişim... Yok olmaya zaten megil tutmusum... Ve hayat gelmiş beni bulmuş. Acımı açıga cıkarmıs,beni sensiz bırakmış... Yaptıklarım yanında çokmu(?) Sensiz olmak bu kadar zormu... Yetinmeyi bilir misin ? Sana verdigi kadarıylan hayatın... Hoş bilsende bilmesende... Yara bere içinde bu yollardan gececeksin!!! ..... Kazanmayı isterdim kaybetmeyi degil ama... Olmadı yar... Bir yok oluş,bir kaybolusun daha hikayesi... Bir bitmez dedigimin daha bitisi... Daha ne kadarıylan karısılayacak beni hayat!!!! Daha ne kadar daha yara-bere verecek bana... Daha nekadar nefes alamıcam (!) Sende yenil hayata Sevdigim adam ! Sende yok ol.. Ben binlerce ask yasatırım içimde sana.. Sen yenil-kaç-git... Ben beklerim.. Her saat sesinde...Gitmelerin korkusu Her günün sonunda birikir yoklugunun tortusu .... Dilimden düşmüyor kolaysa gelde al İçimden söküp aşkını... Çektiysen kahrımı helal et hakkını Zorlu sevdam hoşçakal (!)
|
|
#6
22 June 2009, 11:22
|
|||
|
|||
Cevap: İLişme Yalnızlığıma ...
|
|
#7
22 June 2009, 11:22
|
|||
|
|||
Cevap: İLişme Yalnızlığıma ...
 Uyanmamak için kendimi çok zorlamıştım oysa. İçimde yalnızca hüzün var şimdi. Aldığım her nefes, dayanılmaz bir acıyla yayılıyor bedenimim tüm hücrelerine. Ben bu acıları bile çok seviyorum, biliyor musun? Her saniyesinde sen varsın çünkü. Senin sesin, bakışın, gülüşün var. Bir düşten uyandım ben. Nisan yağmurları kadar taze, nisan yağmurları kadar güzel ve nisan yağmurları kadar kısa... Her şeye rağmen ömre bedel bir düşten... Güneş her zamankinden büyük, yıldızlar daha parlak, gökyüzü alabildiğine engindi. Şimdi her şey sönük. Tıpkı yaralı yüreğim gibi. Yalancı baharı bilir misin ? Güneşin erken parladığını gören meyve ağaçları çiçek açar birden bire. Tıpkı benim gördüğüm düş gibi. Sevinirler bahar geldi diye. Gülümserler tüm güzellikleriyle, tıpkı bir melek gibi Masumca... Ardından gelen acı bir soğuk alır götürür tüm sevinçlerini, umutlarını bu çiçeklerin. Onlar da uyanırlar düşlerinden, tıpkı benim uyandığım gibi... Bir dahaki bahara kalır sevinçleri, bir dahaki bahara kalır umutları, yarınları... Bir dahaki bahara kalır sevdaları... Keşke yalnızlığım kadar yanımda olsaydın Yalnızlığımla paylaştıklarımı seninle paylaşsaydım. Keşke senin adın yalnızlık olsaydı da Ben hep YALNIZ kalsaydım...
|
 |
|
|
Hybrid-Şeklinde
