![]() |
![]() |
|
#1
|
|||
|
|||
![]() Sesine Uyku Kaçmış Adam Bir adam vardı bu şehrin bir yerlerinde Sesine uyku kaçmış bir adam Ağlasa duyardınız Yağmur şırıltısı gibi yağardı düşler ormanına Yüzü silik bir adamdı Gözlerinde En çok da gözlerinde saklıydı hüznü Bu yüzden kısardı gözlerini Buz gibi sessizdi o Sesine uyku kaçmış bir adamdı Ne zaman düş kursa Çocukluğunun soğuk günleri gelirdi aklına Gençliğinin Deli fişek günlerine yazgılıydı yazgısı Vadesi dolmamış toprakların İnce tortularında saklıydı ruhunun gizemliliği Ve bir gün Bir şeylerin intikamını bıraktı ardında Bir türlü alamadığı Şapkalı günlerin umut kokan güvercinleriyle birlikte Gitti bu şehirden Sesine uyku kaçmış adam Gecelerdir onu düşünüyorum Uykularım kaçıyor. |
#2
|
|||
|
|||
![]() Şehirler Olmasa Anılarımız Ölü Olurdu ...ve hep uçurum kenarlarında gülümsüyordun bana nicedir kendimi biriktiriyorum herşey aşka varır diyerek ve utanmadan ağlayabiliyorum artık gidişlerine bir tek sen çıkıyorsun şehirden tüm kalabalıklar yalnızlaşıyor içi boşalmış bir kente içtiğim antları kusuyorum "yanındayım" diyorsun en yanım bayramlanıyor geceleri molasız geçiyorum şehirleri bir aşka bir ölüm yetmiyor bu çağda gecemin en zifiri yanını kemiriyor bir sırtlan ve leşim bir aşkı kusmaya and içiyor sönmüş olsa da gölgeme bile sözüm geçmiyor artık oysa ben şehir çocuğuyum yani yorgunum her karanlık bir kent kursa da bana içinde ellerin olmayan herşey sadece kalabalık bilir misin yanımdaki düşler kırılarak çoğalır ve yoklaşarak azalmak bir varoluş şeklidir çaresizliğin çünkü güneşi terk edenler çabuk ölür elleri tütün kokulu gece yalnızları nikotin biriktirir gece nöbetlerine bu yüzden bütün çay bardaklarına dudak izim bulaşıyor buralarda ölmek ve gülmek arasında fark kalmamış sürüyorum kendimi büyük sevdalarını küçük korkulara yedirtenlerin şehrinden ömrüm! kendine saklı bir kent bul yarin gözlerinden yapılmış |
#3
|
|||
|
|||
![]() Yanlış Anla Beni
keskin bıçak aşkının kestiği damarımdan fışkıran ayrılığı intihar ediyorum kırık şakaklarıma yapıştırdığın teselliyi dudağımda uçuklattım gidiyorsun yağmurun kızı çekmişsin pimini ayrılığa gözlerinden ağrılar sızıyor çığlığını yüklerken gemilere geldiğin her yere yabancısın içinde taşıyorsun katilini tokada doydu yüzünün sol yarısı kalın bir kalem altını çiziyor şimdi kanat sürçüyorsun bir gidişe ardında gurbetleşen kavuşmalarımız yakıştırıyor her intiharı bana benden çok sağanaksın parmaklarımın ucusun yaktım ve içtim dön ve gül gül ki gözlerim çiçeklensin yalanlarla saklıyorum sevdamı ne olur yanlış anla beni |
#4
|
|||
|
|||
![]() Yoksun Ya Yoksun yaGençliğimin deli rüzgarları da yok Ve yoksul düş baharlarım Neler kalmadı ki sende Çaresizlik karabasanlarının çıkmazları Avuntuzus saplantıların açmazları Deli düşler Yoksun ya Kim anlar şimdi bu yüreği Sensizlikte ne yapılır bilmem ki Aşkın tepelerinden böyle apansız düşmedim Ilık tebesusumler vaktine beş kala solan Kahkahalar gibiyim Yarısında yutulmuş Sevinç çığlıkları dolu boğazım Seni özlemeyi bile yakıştıramıyorum kendime Yoksun ya Buruşturulup atılmış mektuplar gibiyim İçimdeki yürek boşluğuna yoldaş Gülüşüm bükülü kaldı dudağımda Sana sargın kalmak vardı gül yüzlü Bu aşkın üstü Böyle örtülür müydü |
![]() |
|
|