|
|
|
#1
24 July 2009, 18:15
|
|||
|
|||
sizden gelenler..
Bu gün
Sensizliğin duvağını diktim Koskocaman gözlerimin Dipsiz derinliklerinde Hercaim vardı acı yeşilinde İstanbul seni işledi Sahilimin aşk eteklerine Sevişini çizdim gidişli şiirlere Esrik hislerimle Yangının/dayım bu gün Yaşam perçemimde Örgülendi buğulu yorgunluğum Güneşin kızıllığına ektim Hasretinin gölgesini Yerden göğe doğru Ormanlar yankılandı ben gibi Fırtınaya düşeş yokluğunda Bastım yaralı yüreğime tenini Düşünle doyasıya Kan/ dım bu gün. Âşık Marmara kafa tutuyor Hırçın rüzgârıyla dağlara ............ çaresiz ........... sessiz Suskulu gözlerimde yıkanıyor Anadolu’nun gönül yangını kadını Yürek yarası ağıtlarda En acısı parçalanıyor dudaklarımda Hüzzamlar notalarda dağılıyor Kan/dayım bu gün Göz ağlarımda Efsunlu gülüşün asılıyor Yüreğimin gök yüzünde Düğünü sığırcıkların Dans ediyorlar,ölümün kara renginde Kokun geliyor ıslak kanatlarında Yağmurunda şafağımın Kefensiz giydim hasretini Yoklardayım. Yok /dayım bu gün Neş’e …. Hüznün şafak dudaklarında … Söyle fırtınalara esmesin bugün. Süpürmesin, nemli gözyaşlarıyla sokakları. Kendime inat. Yazdım hasretini ağaç gövdelerine. Baharla birlikte Dallar/dayım bugün Ahmet Çelik 
|
|
|
Ağaç şeklinde