bölük purçuk hatırlıyorum gecedeki rengini
bir ayaz ,bir sokak , taşlı bir kaldırımdaki
silüetini
ıslak taşlı yollar , nefesinde korkuların
sen bu şehrin gecesini unutamazdın

perişan olmuş sevdasında özlemin
kalan son bir dizesini fısıldıyor
uyumuş ıslıkları dudaklarında
bir kadın bırakmışsın o akşam ardında

bölük purçuk hatırlıyorum efkarın nefesini
ayazda donmuş ellerinin titreyişini
ıslak yaşlı yüzün , gözlerinde korkuların
sen bu şehrin kadınını unutamazdın

ağacın dallarında bir sevdanın günahı
yükünü omuzlarında taşıyan atlasın
bağlanmış gördüğü alabildiğince uzak bir yerde
kördüğüm hayallerde bir hikaye
bu şehrin gecesinde bir kadın

ilüzyonunda yükselen tansiyonu yozlukların
hergün kaos doğurganı bir dişi yaratığın
suskun bataklığına damlayan bir damlasının
sönmüş ateşinde savrulmuş külleri bu sevdanın
sen bu gecedeki, o bıraktığın kadınsın