dolunay, perdeden süzülüp akıyor yüzüme
ve aşk bu kez damarda ya da dilde kalmıyor
duyuyorum
kanın hala sıcakken soğudu yanaklarımda
son atışındır yerdeki donukluğun kalp hizama
eğip başımı, bakıyorum
bıçak buketleriyle dolu birkaç oda
. . .
hava, kapandığından ekşiyip sertleşiyor nefesimde
ve aşk artık çilek ya da süt kokmuyor
duyuyorum
ezilirken içim senin ağırlığınca yalnızlıkta
özlüyorum seni sevişiyorum yerdeki uzanışınla
gömüyorum,adını
dokunuşlarınla kazdığın bir mezarda
ve aşk bu kez damarda ya da dilde kalmıyor
duyuyorum
kanın hala sıcakken soğudu yanaklarımda
son atışındır yerdeki donukluğun kalp hizama
eğip başımı, bakıyorum
bıçak buketleriyle dolu birkaç oda
. . .
hava, kapandığından ekşiyip sertleşiyor nefesimde
ve aşk artık çilek ya da süt kokmuyor
duyuyorum
ezilirken içim senin ağırlığınca yalnızlıkta
özlüyorum seni sevişiyorum yerdeki uzanışınla
gömüyorum,adını
dokunuşlarınla kazdığın bir mezarda