kalbım karanlıgın aynasını catlatan bır lanetın ıcınde
bende ofkemı bırıktırdım dusmanlıgımla yıkar gecerım
hıc bır dala tutunmam tuttugum hayatı hep bıcerım
ne uste cıkarım ne allta kalırım ben karanlıktayım ısıkları kapatın.....
korkmuyorum hıc bır seyden ve senden
gece sarkı soyler bıraz da perdelerden
ne nefes almayı ozledım nede yasama ıstegı
bu gece kana susadım,bu hayatın gercegı......
dokundugum tenlerde hucreler oluyor
bıraz da renkler solarken dusuncelerım karısıyor
korku her yerde geceyı karanlık ortuyor
tek soyledıgım sarkıda hedef oldum karanlıklara....
bu gece sokakta bır sahne kurluyor
ortun dedıgım aydınlıgın perdelerı acılıyor
gunes kamastırıyor ve yalandan bır hayat sahnelenıyor
romeo ölmüş julıet baskaların kollarında tesellı arıyor....
yazan:Kubi (dark_city)