Dört bir yanı sarsa'da bu karanlık,
cehennemi asıyorum odamda sanki
hayat süzgeçten gecerken ruhları eliyor
çıkışlarım'da korku dolu gözler üstüme geliyor......
Son bir kez baktım odamda'ki hayeletlere,
sonsuz yasam içinden bir can aldım hun harca
doğduğum güne açılırken hiçe açılan bütün kapılar
son bir umutta gömdüm her şeyi karanlık bir mezara
Gece soguk ve gizemli bir ruhun içinden
dökülüyordu gözyaşları yağmurlar arasından
gök kırmızı kurak toprak ve ıslak bedenler içinden
bir ışık geçsede bugün kıyamet vakti cok yakın.....
Son bir umut ver bana sessiz cıglıklar arasından
yardım et kurtar beni ölümün öfke dolu kararından
bakma ruhuma dengeni kaybetmenin de anlamı yok zati
bu son cırpınıslarım kıyamet vakti sürgün ediliyor bütün ruhlar.....
Oysa parcalanıyor bütün vücutlar
çıplak gerçek gözlerimden geçiyor
tükeniyor zaman ruhlar çıldırıyor
ve bu sessizlik beni hep ürkütüyor..
Düştüm kaldım çıkamıyorum iki yol arasında
ne cehennem ne de cennet var rotamda
döndüm baka kaldım sallanırken tüm dünya
sessizliğe gömüldüm kıyamet vakti cok yakın....
Dört bir yanı sarınca korku dolu vakit
yıldızlar söner kıyamet vakti cok yakın
bir ses bir çıglık din dirirmi bu acı fırtınayı
parçalanıyor vücutlar düşten gerçeğe uyanıyor herkez...
Yazmaya Çalışan:Kubi