seni unutmak yasak
anLatmak yasak seni
yasak, seni konu$mak
diL orucu tutmak gibi

asmak;
gönüL sarayImIn duvarLarIna resmini
okumak;
gece saçLarIna en sIrLI mûsikî nâmeLerini
ya da tutup eLLerinden gezdirmek;
seni gökyüzü bahçeLerini

“seni seviyorum” diyebiLmek var ya
avuçLayIp güne$i rüzgârI
topLayIp mehtâbI yILdIzLarI
aLIp kucagIna denizi koynuna koymak gibi

beni kahreden kIrmIzI geceLerimde biLe
içLenip böyLe hiç agLamadIgIm
sanma ki yasakLIm
sen hayatImda sIradan biri...

ne yapsam, nasIL etsem, nereye gitsem
kâh, güL oLup esiyorsun rüzgârIn eteginde
kâh, hasretimsin yanan ak$amIn kasvetinde
kâh, LeyLa akIyor sIrma saçLarIn
kâh, ürkek duyguLarImIzI konu$uyor bana sürgün gözLerin…

ve döküLüyor uykusuz a$kIn acI diLinden
"sûz-i diL" $arkILar…
$imdi biz ate$e diz çöktüren
iLâhî bir terbiyenin
su gibi sIzIp gittigi hayatImIzdan
$u devirde uLvî bir ögretinin
iki ba$ bir gönüL
köhnemi$ ve süfLî zamana direnen
göz göze bir can
hüzünLü bir damLa kan
ama yan yana iki yasakLI degiL miyiz
her an acILar çekip
sisLi sözLerimizLe buguLu gözLerimizLe
a$kImIzI kö$e bucak sakLayan
iki yasakLI

nereye baksam mecnun zamanLara
daLIp gidiyor gözLerim
yine seninLe demLeniyor kat kat kederLerim
yemin oLsun ki
topragI diriLten her damLanIn yüregine
gönLümü bir çöL gibi içen $ehLâ gözLerine
dü$tü mü kaLbine insanIn bir kere ate$
ne söndürebiLiyor yagmur
ne küLLendiriyor güne$

bu a$k eLem seherLerinde
yaprak yaprak açIp her mevsim
yastIgIna taze güLLer dökecek
seni mutLaka duyacagIm
vurgun yemi$ bir kaLbin
ince agrIsInda
daLga daLga sensizLigi soLuyan
denizLerin IssIz kIyIsInda
her baharIn mayIsInda
bu a$kIn yanIk izLeri oLacak
beLki de pembe yanakLarInda
o zaman
benim cennetim oLacaksIn
eLinde yine kIrmIzI bir güL oLacak…