![]() |
![]() |
#4
|
|||
|
|||
![]()
seni unutmak yasak
anLatmak yasak seni yasak, seni konu$mak diL orucu tutmak gibi asmak; gönüL sarayImIn duvarLarIna resmini okumak; gece saçLarIna en sIrLI mûsikî nâmeLerini ya da tutup eLLerinden gezdirmek; seni gökyüzü bahçeLerini “seni seviyorum” diyebiLmek var ya avuçLayIp güne$i rüzgârI topLayIp mehtâbI yILdIzLarI aLIp kucagIna denizi koynuna koymak gibi beni kahreden kIrmIzI geceLerimde biLe içLenip böyLe hiç agLamadIgIm sanma ki yasakLIm sen hayatImda sIradan biri... ne yapsam, nasIL etsem, nereye gitsem kâh, güL oLup esiyorsun rüzgârIn eteginde kâh, hasretimsin yanan ak$amIn kasvetinde kâh, LeyLa akIyor sIrma saçLarIn kâh, ürkek duyguLarImIzI konu$uyor bana sürgün gözLerin… ve döküLüyor uykusuz a$kIn acI diLinden "sûz-i diL" $arkILar… $imdi biz ate$e diz çöktüren iLâhî bir terbiyenin su gibi sIzIp gittigi hayatImIzdan $u devirde uLvî bir ögretinin iki ba$ bir gönüL köhnemi$ ve süfLî zamana direnen göz göze bir can hüzünLü bir damLa kan ama yan yana iki yasakLI degiL miyiz her an acILar çekip sisLi sözLerimizLe buguLu gözLerimizLe a$kImIzI kö$e bucak sakLayan iki yasakLI nereye baksam mecnun zamanLara daLIp gidiyor gözLerim yine seninLe demLeniyor kat kat kederLerim yemin oLsun ki topragI diriLten her damLanIn yüregine gönLümü bir çöL gibi içen $ehLâ gözLerine dü$tü mü kaLbine insanIn bir kere ate$ ne söndürebiLiyor yagmur ne küLLendiriyor güne$ bu a$k eLem seherLerinde yaprak yaprak açIp her mevsim yastIgIna taze güLLer dökecek seni mutLaka duyacagIm vurgun yemi$ bir kaLbin ince agrIsInda daLga daLga sensizLigi soLuyan denizLerin IssIz kIyIsInda her baharIn mayIsInda bu a$kIn yanIk izLeri oLacak beLki de pembe yanakLarInda o zaman benim cennetim oLacaksIn eLinde yine kIrmIzI bir güL oLacak… |
|
|