![]() |
![]() |
#1
|
|||
|
|||
![]() Söylenecek kelimelerim yok artık.
Yorgun düştü cümlelerim. Anlaşılamayan düşünceler ![]() Anlaşılamayan ısrarlar ![]() Kısırlaştı yaşama karşı. Suskunluk çöktü gözlerimin pınarlarına. Benim bildiklerim ![]() Benim gördüklerim ![]() Güçlü değil yaşanmak istenilenlere ![]() Beklenen keşiflere. Yolları kendi bulmak istiyor arayanlar. Oysa o yoldan kim bilir kaç kez geçmişim. Kaç kez ayağım sendelenmiş düşmüşümdür sağdaki taşta. Kaç kez çiçekler koparmışımdır düz yamacında ![]() Yolun kenarında ki derede yüzüme sular serpip ![]() Serinletmişimdir yaşama kendimi. Soluklarım kesilmiştir yokuşlarında. Bir serçenin titrek kanatlarına yüreğimi işleyip ![]() Salıvermişim aşka kim bilir kaç kez. Şimdi yolun sonunda ki dere kıyısındayım. Derenin akan suyunu izliyorum; Sakin ![]() Geçtiğim yoldan gelecekleri bekliyorum yanı -başıma. Ve henüz yola çıkanları… Ve yolda olanları… Dilleri sarmış yaraların kabukları kulaklarımı tıkıyor artık. Yüreğimde açan güllerin dikenleri batıyor ruhuma. İsyan yasak bana… Kaçamaz bedenim ![]() Kaçamaz ruhum. ÇÜNKÜ çünküsü bile yok artık...! |
![]() |
|
|