kılavuzum olmadı hiç
Hakikatli açıklamalar istiyor tüm sorularım.
Yazık... Fısıldadıkça önemini yitiriyor tüm sayıklamalarım.
Ufalanan ve yakan küçük çiviler kendine saplanıyor, bedeni mıknatıstanın.
Halbuki sıcak bir yalan yetecekti belki, leş kargalarını bile güldürecek...
...kılavuzum olmadı hiç,
belki de sırf bu yüzden yönsüzdüm....
Piramitler içinde kendi mezarını arayan; Tanrım da olmadı, öldükçe dirilten.
Küçük neşesiz kadınlardan biriydim...
Hikayesi olan.
Umursamayan.
Kocaman bir "hiç"tim de,
avcılar av ararken, yine de bu soyut düşlere kanmayı sevdim.
Sorsalardı, gelmezdim elbette bu amaçsız işleyen küçük mekanizmanın dişlisine dişice.
Ben gidince her şey duracak, sonra sıkıntılı homurtularla devam edecek büyük gürültü kaldığı yerden.
Biliyorum.